Metroid Prime Remastered pakt je vast en laat je niet meer los

In alle eerlijkheid: ik ben nooit fan geweest van games als Metroid Prime. In de tijd van de GameCube hield ik me meer bezig met spellen als Pokémon Colosseum en Pokémon XD: Gale of Darkness, naast Mario Kart: Double Dash, Super Mario Sunshine en Mario Party 4. Wat simpelere, meer rechttoe-rechtaan spellen, dus. Maar dingen kunnen veranderen, smaken kunnen zich ontwikkelen. Zo gaf ik eind 2021 Metroid Dread een kans en dat was voor mij een belangrijk kantelpunt. Door die game ben ik Metroidvania-achtige titels gaan waarderen voor wat ze zijn: uitdagend en mysterieus.

Omdat Metroid Dread zo goed beviel (toegegeven: ik heb hem niet uitgespeeld, maar zit wel tegen het einde aan), besloot ik Metroid Prime Remastered een eerlijke kans te geven. Niet dat het spel ook maar iets te bewijzen had, kijkende naar de unanieme lof die het ontvangt. Dit lag en ligt echt aan mij. En nu ik ook hier bijna tegen het einde aan zit, kan ik niet anders doen dan erkennen dat Metroid Prime alle lof waardig is. Toen waarschijnlijk al, maar nu helemaal. De game heeft de tand des tijds doorstaan dankzij zijn tijdloos kerkerdesign, slimme afsnijdroutes en intrigerende verhaalvertelling.

Metroid Prime Remastered geeft het verhaal mee

Metroid Prime Remastered vertelt het verhaal niet aan de speler, maar geeft hem mondjesmaat mee. In dit spel kruip je in de huid van bounty hunter Samus Aran. Ze heeft een vijandelijk wezen op het spoor, die we inmiddels kennen als Meta Ridley, die na een korte achtervolging op een ruimtestation naar een planeet vertrekt: Tallon IV. Aran besluit achter Ridley te gaan en landt dus op een voor haar – en ook voor jou – onbekende planeet. Vanaf dat moment moet je het maar uitzoeken hoe je ergens komt en – in tegenstelling tot wat ik eerder altijd dacht – dat levert verdomd leuke gameplay op.

Het spel kauwt weinig tot niets voor je voor. Als je ergens heen wil, dan moet je zelf uitvogelen hoe je daar komt. Dat doe je door een armkanon te gebruiken, waarmee je vijanden verslaat en deuren opent. Soms heb je voor een bepaalde deur een upgrade nodig. Wanneer het zover is, dan merk je dat wel; je loopt namelijk letterlijk tegen een muur aan. Dan moet je teruggaan naar eerder bezochte gebieden, in de hoop dat daar ergens het antwoord ligt. Hopelijk houd je van kaartlezen, want de omgevingskaart is in feite het enige echte hulpmiddel dat richting kan geven aan je zoektocht.

Je bent niet helemaal hopeloos, want dankzij je scanner kun je een weg vinden op de zieke planeet. Niet alleen leer je meer over de omgeving, de catastrofe die zich voltrekken heeft en hoe de oorspronkelijke bewoners daarmee omgegaan zijn, ook zie je vanzelf welke handelingen je moet verrichten voor het omzeilen van bepaalde blokkades. Deuren hebben specifieke kleuren, die passen bij één van de vier armkanonstralen, terwijl je rotsblokken vaak met een powerbom weghaalt in je behendige balvorm. Je leert de obstakels mettertijd goed kennen, door aanvankelijk veel te scannen.

Spelelementen komen heel fijn samen

Hoe meer je te weten komt over de omgeving, hoe beter en sneller je erdoorheen navigeert. Dat scannen is dus echt een centraal en goed doordacht element van Metroid Prime. Wat dit allemaal zo krachtig maakt, is dat je de wereld bekijkt door de ogen van Aran. Jij ziet wat zij ziet, je hoort wat zij hoort. Nu is het zo dat dit het geval is bij alle first-person shooters, maar ik heb zelf geen enkele shooter gespeeld die verschillende aspecten van een game zo fijn samenbrengt. De grafische kwaliteiten en vormgeving van het vizier van Aran spelen daar een grote rol in.

In dat vizier kom je allerlei belangrijke informatiepunten tegen over je huidige armkanon, hoeveel raketten je nog hebt en welk vizier je gebruikt (er zijn er vier). Wanneer je beweegt, dan beweegt een deel van dat vizier mee. Het geeft een beetje een claustrofobisch en eenzaam gevoel, maar dan op een goede manier. Wat ook heel tof is: als je in een regenachtig gebied bent, dan glijden de druppels soms langs het scherm of van je kanon af. Ook zie je Arans reflectie wanneer er een lichtbron dichtbij is (zoals een raket die snel afgaat). Dat soort kleine details zorgen voor een totale onderdompeling.

Dat de ervaring zo sterk is, begint eigenlijk al bij de basis. Je bent een eenzame bounty hunter in de ruimte; dan kom je geen andere mensen tegen. Ondertussen heb je ook niet iemand die in je oor zit te tetteren (met hints over je volgende stap of over de puzzels), wat het gevoel van eenzaamheid op een positieve manier vergroot. Omdat het spel zo weinig hints geeft, breekt het de illusie ook nooit – wanneer je iets doet of ontdekt, dan heb je dat echt zelf gedaan en dat geeft je een heel goed gevoel. Heel het spel is zo ontworpen en vormgegeven dat je echt het gevoel krijgt Samus Aran te zijn.

De veel betere besturing, maar…

Over de graphics gesproken: die doen niets onder voor andere Nintendo Switch-titels. Als je als nieuwe of jonge speler niet weet dat dit een remaster is, dan heb je ook echt geen seconde het idee met een spel van meer dan twintig jaar oud te maken. Dat komt onder meer door de kleine details als regendruppels, maar ook door het verhoogde kleurencontrast, de licht- en schaduweffecten (sommige planten kunnen een omgeving oplichten, maar je kogels helaas niet) en de manier waarop je armkanon constant van kleur en vorm verandert wanneer je een andere straal selecteert.

Dat is niet het enige aspect wat Metroid Prime Remastered aardt in 2023. De besturing speelt daar waarschijnlijk de belangrijkste rol in en vormt – in elk geval voor mij – een belangrijk fundament. Ik weet nog dat ik twintig jaar geleden veel moeite had met de besturing, omdat je zowel moest lopen en richten met de linker analoge knuppel. Er was wel een richtsysteem, waardoor je snel de vijanden in het vizier kreeg, maar echt optimaal was dat nooit. Soms zette je het vizier vast op een ander punt dan je wilde en dat kon nog wel eens frustreren. Maar anno 2023 is dat gelukkig anders.

Nu kunnen we gewoon handmatig richten met de rechterknuppel. En als je avontuurlijk ingesteld bent, kun je zelfs gebruikmaken van bewegingsbesturing, zoals op de Nintendo Wii. Schieten kan met de rechtertrigger, of met de A-knop, en springen kan met de L-knop, of met de B-knop. De opties zijn veelzijdig genoeg om een manier te vinden die bij jou past. Het grote – en waarschijnlijk enige, echte nadeel – van Metroid Prime Remastered is dat je niet snel meer kunt wisselen met armkanon, omdat je daar twee knoppen voor nodig hebt. Vroeger had je daar alleen de C-stick voor nodig.

Metroid Prime Remastered is je tijd meer dan waard

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de manier waarop Metroid Prime Remastered je door de verschillende gebieden heen loodst. Voorheen dacht ik altijd dat verdwalen in dit soort spellen vervelend genoeg is om er niet aan te beginnen, maar inmiddels weet ik beter – verdwalen is onderdeel van de gameplay, en de ervaring. Door soms tegen die muur aan te lopen, weet je dat er een bepaalde upgrade nodig is. En zodra je die upgrade vindt, dan kun je meteen terugkeren naar de plek waar je eerder nog vastliep. Dit werkt allemaal heel intuïtief en minder stroef dan gedacht.

Er zijn nog wel eens momenten dat je het echt even niet weet. En in de vijftien uur dat ik Metroid Prime Remastered gespeeld heb, heb ik twee keer iets moeten opzoeken – waarvan één keer eigenlijk niet hoefde, omdat ik al op het juiste pad was. Maar als je het even niet ziet of weet, dan kan dat frustreren, maar dat is nou eenmaal de aard van het beestje. Als je je daar overheen kan zetten, net als ik, dan wacht je een fantastisch avontuur waar je heel veel uit gaat halen. Je krijgt er geen spijt van om Metroid Prime twintig jaar later alsnog een kans te geven; dit had ik eerder moeten doen.

Leestip: Ik speelde dit spel met de Nyxi Wizard Wireless Joy-pad voor de Nintendo Switch, die veel wegheeft van een traditionele GameCube-controller. Of dat een goed idee was, is een tweede…

Deze mag op de lijst: dingen die ik eerder had moeten doen. #MetroidPrimeRemastered #NintendoSwitch pic.twitter.com/OAMDxZUiY1

— Wesley Akkerman (@wesleyb) March 21, 2023

Nintendo verschafte een code voor de review.