E-readerlevels Mario Advance 4 zitten bomvol creativiteit en uitdaging

Met een abonnement op het uitbreidingspakket van Nintendo Switch Online kun je onder meer de game Super Mario Advance 4: Super Mario Bros. 3 spelen. Heel bijzonder hoeft dit niet te zijn, aangezien het om de Game Boy Advance-versie van de SNES-versie van een oud NES-spel gaat. Om de release van het GBA-spel destijds interessanter te maken, voegde Nintendo een flinke set levels toe aan de cartridge. Levels die we niet eerder gezien hebben en die alleen toegankelijk waren met een speciale gadget: de e-reader. Dit is een accessoire die nooit in Europa verscheen.

Met de e-reader is het mogelijk speciale kaarten te scannen, die content toevoegen aan bestaande games. Een goed modern voorbeeld zijn de amiibo van Nintendo. Dat speelgoed bevat nfc-tags die informatie bevatten en onderdelen ontgrendelen binnen Nintendo Switch-, Wii U- en Nintendo 3DS-games. Voor de titel Super Mario Advance 4: Super Mario Bros. 3 was het destijds mogelijk kaarten te scannen voor items en levels, maar in de Switch- en Wii U-versies van het spel zijn die allemaal standaard ontgrendeld; daar hoef je niets voor te doen. Het gaat in totaal om 38 nieuwe levels.

E-readerlevels in Mario Bros. 3

Het mooi aan de e-readerlevels in Super Mario Advance 4: Super Mario Bros. 3 is dat ze vrijwel allemaal uniek zijn. De eerste paar levels zijn overgeheveld uit eerdere titels, maar dat mag de pret niet drukken. Je krijgt dan meteen een goede indruk van wat de content te bieden heeft. De presentatie volgt volledig de regels die Super Mario Bros. 3 heeft neergelegd, en de besturing komt overeen met wat we gewend zijn van Super Mario Advance 4. Dat betekent dat Mario niet alleen behendig en snel is, maar ook flink kan springen en soms wat licht aanvoelt.

Aanvankelijk is het even wennen hoe Mario bestuurt, zeker wanneer je niet eerder Mario Advance 4 opgestart hebt. Maar normaals door de eerste levels van de eerste Mario Bros.-game heenrennen voelt meteen vertrouwd genoeg aan om even te experimenteren met de bediening. Niet lang daarna word je in het diepe gegooid en krijg je te maken met uitdagende en creatieve levels, zoals we ze zelden zien in de Super Mario-serie. De ontwikkelaars en leveldesigners van Nintendo genieten volop van de ruimte die ze voor zichzelf gecreëerd hebben, dus je kunt je borst hiervoor natmaken.

Ze hebben namelijk besloten om elementen uit verschillende Mario-titels samen te voegen in de verschillende levels. Daardoor kan het zijn dat je die rugbyspelende klapkikker voorbij ziet rennen (uit Super Mario World, nota bene een game die na Super Mario Bros. 3 verscheen), terwijl je zelf een gigantische radijs vasthoudt (een item uit Super Mario Bros. 2, zoals die uitkwam in Europa). De sprites zijn allemaal aangepast naar de presentatie van deze game, waardoor niets echt vreemd aanvoelt. Sterker nog, dit is waarschijnlijk één van de coolste dingen die Nintendo gedaan heeft.

Creatief en lekker uitdagend

De e-readerlevels van Super Mario Advance 4: Super Mario Bros. 3 bieden van alles wat. Zo zijn er traditionele platformlevels, maar ook levels waar je goed moet opletten. Dit zijn bijvoorbeeld de traditionele spookhuizen, waarin je vaak op het verkeerde been wordt gezet. De eerste keer dat je het eerste spookhuis binnenkomt, is de kans groot dat je verdwaalt – net zoals dat het geval was in Mario World op de Super Nintendo. Soms is het al een uitdaging om de eindstreep te halen; maar als je voor het verzamelen van alle A-muntjes, dan zie je pas echt wat de levels voor je in petto hebben.

Die muntjes zitten vaak op gemene of goed verstopte plekken, waar je negen van de tien keer niet zomaar komt. Natuurlijk zijn er ook levels waarin ze op je pad liggen, maar dan moet je er snel bij zijn. Bij bepaalde luchtschepen zorgt de camera voor het tempo. En wanneer iets eenmaal uit beeld is, dan moet je het level opnieuw opstarten om de buiten binnen te slepen. Maar eerlijk is eerlijk, ik heb gebruikgemaakt van de terugspoelfunctie op de Nintendo Switch. Dat heeft de korte reis van twee uur aanzienlijk verbeterd. Dat heeft heel wat restarts voorkomen, en hield de vaart erin.

Daarnaast zijn er een aantal levels met een flink tijdslimiet, waardoor het niet mogelijk is om te treuzelen. Je moet meteen beginnen met rennen wanneer het level start en hebt geen ruimte om de andere kant op te lopen, wanneer dat niet van je verwacht wordt. De vijanden zijn slim geplaatst, waardoor er vaak maar één optie is om ze te ontwijken. En als je die route niet aflegt, dan kun je er vergif op innemen dat je af gaat of je power-up kwijtraakt. Wil je de A-muntjes in deze levels verzamelen, dan moet je ze goed uit je hoofd leren kennen. Heel tof gedaan.

Opstarten en lekker spelen

Een level waar ik nog het meeste moeite mee had, als Mario-veteraan was het level met de rode buzzy beetles, die omhoog vliegen wanneer je op ze leunt. Omdat het level je automatisch naar voren duwt, en de beetles behoorlijk snel op je aanwezigheid reageren, heb je vrij weinig bewegingsruimte – letterlijk en figuurlijk. Niet alleen zijn de beetles behoorlijk smal, ook val je er gauw genoeg van af wanneer de linkerkant de kont van Mario aanraakt. Voor dit level – en het gros van het aanbod – is het belangrijk dat je in beweging blijft en dat je in een fijne flow terechtkomt.

Mocht je deze levels nog niet eerder gespeeld hebben, dan kan ik je aanraden dat alsnog te doen. Je kunt ze op de Nintendo Switch met het juiste abonnement uitproberen, of misschien nog wel op de Wii U wanneer je het spel destijds digitaal aanschafte. Wanneer je ze voor de eerste keer allemaal doorloopt, dan ben je er wel in een avondje doorheen. Maar als je er alles uit wil halen – en alle extra munten wil verzamelen, plus alles wil uitspelen met zowel Mario als Luigi – dan kan dit voor een paar avonden plezier opleveren. En vergeet de drie minigames niet, die je in de Toadhuisjes vindt.

Een abonnement op Nintendo Switch Online kun je onder meer online aanschaffen.