Pimax Portal vervult ambities niet, maar heeft wel veel potentie

Het heeft veel langer geduurd dan gepland, maar de Pimax Portal-handheld is eindelijk beschikbaar. Eind vorig jaar besloot ik het project via Kickstarter te steunen, met de belofte dat het product in januari geleverd werd. Dat is er niet van gekomen, maar begin juli was het dan zo ver: ik had de Pimax Portal in mijn handen. Ik ben gegaan voor het qled-model, dat een prijs had van 599 dollar. Dat is omgerekend 533 euro. Daar komt nog 36 euro aan verzendkosten bij, evenals pakweg 1 euro voor de zwarte kleur. Tot slot moest ik nog iets meer dan 33 euro aan btw en transportkosten betalen.

Ik heb meer dan 600 euro betaald voor de Pimax Portal. Van tevoren wist ik waar ik aan begon, en ik deed dit bewust vanwege toffe eigenschappen (waar ik later op terugkom). Maar eigenlijk is dit te veel geld voor een Android-handheld, meer geld dan ik eraan uit zou willen geven. Terwijl ik deze review schrijf en de recente prijzen controleer, zie ik staan dat de qled-versie op het laatst via Kickstarter 488 euro kostte en via de officiële website 519 euro. Als ik iets langer had gewacht met steunen, dan was ik goedkoper uit geweest. Dat geeft een lichtzure smaak in m’n mond.

📢 Mocht je meer willen lezen over de Pimax Portal, lees dan ook het exclusieve interview dat we met Pimax-productmanager Snake hadden.

Pimax Portal is duurder dan een Steam Deck

Maar goed, het verschil is maximaal 50 euro. Hoewel dat een substantieel bedrag is, weet je nooit hoe de zaken via Kickstarter verlopen. Ik heb het project bewust gesteund en wilde de handheld graag hebben, dus dan is dat wat het is. Er is ook een veel goedkoper model van de Pimax Portal beschikbaar, die kost je minimaal 349 euro (exclusief btw, import- en verzendkosten). Dat is duurder dan de Odin Pro, veel duurder dan de Retroid Pocket 3+ (Metal Edition) en iets goedkoper dan de goedkoopste Steam Deck. Dit zijn apparaten waar je minimaal tot aan GameCube op kunt emuleren.

Tussen de Pimax Portal met en zonder qled-scherm zitten vooralsnog geen grote verschillen, op het type display na. Daar waar de reguliere variant een lcd-scherm heeft, beschikt de qled-variant vanzelfsprekend over qled (en mini-led). In beide gevallen kun je de resolutie verhogen van 1080p naar 4k en kun je wisselen tussen verschillende niveaus aan schermverversing. Binnen de instellingen moet je hier wel experimentele Lab-functies voor activeren, maar dan heb je de keuze uit 60, 90 en 120 Hertz. Het paneel zelf is in staat om tot aan 144 Hertz te gaan, maar die optie is er nu niet.

Prachtig qled-scherm met twee nadelen

In de standaardmodus staat 4k op 90 Hertz aan. Wanneer je de handheld aanzet en dat niet gewend bent (zeker niet als je maandelijks meerdere handhelds test en op de Nintendo Switch OLED speelt), dan is die hoge resolutie op dat qled-scherm wennen. Mijn ogen hebben twee seconden nodig om te zich aan te passen aan die scherpte, iets wat ik destijds ook merkte bij Ratchet & Clank: Rifts Apart op PlayStation 5. De beelden ogen enorm scherp en dankzij die hoge verversingssnelheid vloeien bewegingen prachtig en soepel over het display. Heel erg overkill op 5,5 inch, maar weergaloos.

Begrijp me niet verkeerd: dit is geen kritiek. Het scherm oogt werkelijk waar prachtig en presenteert kleuren bovendien vol en natuurgetrouw. Er kleeft wel een nadeel aan het scherm. De donkerste delen worden niet verlicht, door verschillende dimzones. En wanneer je snel wisselt tussen schermen, dan kan er een soort vignettering ontstaan. Dat trekt vanzelf weg, maar valt toch op wanneer je games opstart. Daarnaast flikkert het scherm zo nu en dan tijdens het gamen. Dit komt niet vaak voor gelukkig, maar kan tijdens het spelen dus wel opvallen.

Pimax Portal is licht en modulair

De Pimax Portal weegt minder dan een Nintendo Switch. Iets minder dan het traditionele model en veel minder dan de OLED-variant. Dankzij de ronde vormingen van de afneembare controllers rust de handheld zacht in je handpalmen. Juist, afneembare controllers – dit is één van de aspecten waarom ik zo enthousiast werd van de Pimax Portal, nog voordat ik een cent uitgegeven had. Beide controllers zitten stevig vast met krachtige magneten. Zo krachtig zelfs dat wanneer het vel van je vinger er tussenkomt, dat behoorlijk pijn doet. Ze blijven heel goed zitten tijdens het gamen.

Ze komen niet gauw los – je moet behoorlijk wat kracht zeggen om dat voor elkaar te krijgen. Wat je niet kunt doen is de Pimax Portal oppakken aan één van de controllerkanten, want dan valt die op het bureau of op de grond. De verschillende actieknoppen klikken bovendien ontzettend lekker. Dit zijn dome-schakelaars, vergelijkbaar met wat je op de Nintendo Switch aantreft. Wanneer je op zoek bent naar een retrogevoel, dan laat de Pimax Portal je al snel in de steek, want dat gevoel roepen dergelijke schakelaars niet op. Gelukkig zijn ze snel en accuraat en steken ze voldoende uit.

Heel veel extra knoppen

Mogelijk heb je het al op de foto’s gezien, maar de Pimax Portal heeft veel extra knoppen. Bovenaan treffen we er twee per faux Joy-Con aan. Daarmee kun je de controllers draadloos verbinden. Mogelijk worden ze ook gebruikt voor doeleinden in virtual reality, maar dat kan ik op moment van schrijven niet testen. Daarnaast zitten er onderop heel wat menuknoppen. Helemaal rechts zitten start en select, en daarnaast zit een oproepbaar menu. Hier check je de temperatuur en frames per seconde en regel je onder meer het volume. Helaas zijn er geen fysieke volumeknoppen aanwezig.

Bovendien is dit de plek waar je kunt instellen dat beide controllers dienen als losse gamepads. Zo kun je, net zoals op Nintendo Switch, altijd en overal multiplayergames spelen met een vriend. Daar kleven wel haken en ogen aan. De losse controllers hebben dan alleen toegang tot een analoge knuppel (die gelukkig beschikt over een hall effect-sensor). Games die gebruikmaken van zowel een stick als d-pad zijn derhalve onspeelbaar. Ook moet je per emulator instellen dat de d-padbediening via de knuppel loopt, want anders werken je games niet. Dit is een proces van vallen en opstaan.

Daarnaast moet je er rekening mee houden dat er geen stand achterop de Pimax Portal zit, zoals op een Nintendo Switch. Als je even met de controllers los wil gamen, of een potje wil racen met een vriend, dan moet je dus zelf voor ondersteuning zorgen. Ik heb een aantal houders gekocht voor mijn verzameling handhelds waar ik hem in kon zetten, maar dan nog is dat erg slordig. Het zal geen belangrijk punt tijdens de ontwikkeling geweest zijn, maar dan nog had zo’n houder fijn geweest. Verder kun je de controllers aan elkaar koppelen, maar dat speelt niet superfijn. Daar zijn de controllers te smal voor.

Pimax Portal minder geschikt voor retrogames

Maar goed, als je al een tijdje meeloopt en gewend bent geraakt aan retrohandhelds, dan weet je dat je vaak dezelfde dingen moet instellen. Bij de Odin Pro is het bijvoorbeeld ook zo dat je elke keer de controllerconfiguratie van GameCube-games opnieuw moet instellen wanneer je de dock gebruikt om hem op je tv aan te sluiten. Dit is meer een softwarekwestie, waar Pimax niet veel aan kan doen. En voor emulatormakers is het een heel gedoe om voor één handheld automatisch over te schakelen naar een alternatieve bediening, zoals dat gebeurt op de Switch. Ook dit is dan maar wat het is.

Een groter probleem vind ik de d-pad. Of beter gezegd: het gebrek aan een d-pad. Aan de linkerkant zitten namelijk ook vier losse actieknoppen (juist, net als op de Switch) die echt geen vervanger zijn voor de geliefde vierpuntdruktoets. Los van het feit dat de randen een beetje scherp zijn en je duim daar achter kan blijven hangen, is combo’s uitvoeren in vechtspelen moeilijk en voelt schuin omschieten in run-n-gun-games (zoals Contra) onnatuurlijk aan. Platformers, role playing games, raceames en andere genres varen er beter bij, maar dan nog lijkt dit een misser te zijn.

Daarnaast is het zo dat de triggers tegenvallen. Je moet ze namelijk behoorlijk ver naar beneden indrukken om tot een bevredigende klik te komen. De afstand die de trigger aflegt biedt ruimte voor drukgevoelige input, maar die heb ik niet kunnen opmerken. Wellicht dat dit wel werkt in virtual reality, maar voor retrogames heb je daar niets aan. Ook is het zo dat de controllers altijd via bluetooth verbinding maken, zelfs wanneer ze aan de handheld vastzitten. Ik heb geen problemen met input delay meegemaakt, maar dit opent wel de deur voor verbindingsproblemen.

Emulatie van hoog niveau

Het is duidelijk dat Pimax met de Portal de nadruk legt op 3d-games. Niet alleen in virtual reality (daar kom ik verderop nog even op terug), maar ook 3d-gaming in het algemeen. Dat merk je aan de plaatsing van de analoge knuppel. Die zit namelijk boven de knoppen die een d-pad proberen na te bootsen. Met de chipset en de hoeveelheid werkgeheugen in dit apparaat kun je tot aan de Nintendo GameCube emuleren, en met een beetje mazzel ook wat Wii U en Switch-games. Dat laatste heb ik niet getest – vanwege overduidelijke redenen – maar minder veeleisende games zijn speelbaar.

Ik zet dit er toch bij, aangezien het wat zegt over de kracht van de Snapdragon XR2-processor. Die is qua prestaties vergelijkbaar met de Snapdragon 865, een cpu die stamt uit 2019 en veel in z’n mars heeft. GameCube en PlayStation 2 zijn tot twee keer native op nagenoeg zestig frames per seconde te spelen (met hier en daar een kleine hik). Ik heb begrepen dat dit wel een kleine downgrade is. De previewmodellen waren sneller en krachtiger en konden nog een stapje verdergaan – maar dan nog is dit niet verkeerd voor de prijs. De accu gaat gemiddeld vijf uur mee – een respectabele score.

Vanzelfsprekend is het zo dat alles onder de zesde generatie spelcomputers perfect draait op de Pimax Portal. Je kunt via Android allerlei gratis te downloaden emulators binnenhalen en daarmee je verzameling back-ups spelen. RetroArch is mijn favoriete emulator voor alles tot aan de Gameboy Advance. Wat ik enorm jammer vind is dat de Pimax Portal draait op Android 10. Dat is een versie van – momenteel – vier jaar geleden en dat kan echt niet. Ik weet ook niet wat het updatebeleid is van Pimax, maar ik hoop van harte dat die goed is en dat de handheld voldoende support krijgt.

Veel potentie in de toekomst

Als het op accessoires aankomt, dan is die ondersteuning er wel. In de komende maanden wil Pimax verschillende dingen gaan uitbrengen, zoals een VR-bril, Wii Remote-achtige accessoires (zoals een tennisracket) en een tv-dock. Bovendien komt er ook een XL-module aan, waarmee je het scherm groter maakt (tot 8,8 inch) en het geheel verpakt wordt in een grotere behuizing. Dat kost natuurlijk wel allemaal extra geld en de vraag is dan of de Pimax Portal die extra investeringen waard zal zijn. Ik hoop persoonlijk op een nieuwe linkercontroller, eentje die wel een normale d-pad ondersteunt.

Pimax Portal kopen?

Normaliter wil ik mijn reviews graag wat beknopter houden. Maar aangezien de Pimax Portal zo’n 600 euro kost, heb je mogelijk behoefte aan een uitgebreide beoordeling. Voor nu maakt de Pimax Portal zijn ambities niet helemaal waar, maar zie ik wel dat er veel potentie aanwezig is. Je betaalt echter nu al voor die potentie – en moet vervolgens nog meer inleggen om alles eruit te kunnen halen. En de vraag is dan aan jou of je dat ervoor over hebt. Ik zal heel eerlijk zijn; ik had het niet gedaan als er geen qled-scherm op zou zitten en er geen magnetisch afneembare controllers aanwezig waren.

Die onderdelen maken de Pimax Portal uniek genoeg voor mij. Qua emulatieprestaties scoort de Pimax Portal beter dan de Odin Pro, maar kijkend naar de specs is dat ook niet vreemd. Toch ben ik nog steeds tevreden over met name de PlayStation 2- en GameCube-emulatie. Doe je het alleen voor het spelen van retrogames, dan is de Portal het grote prijsverschil niet waard. Daarvoor zijn er te veel problemen aanwezig, zoals de software, de triggers en het gebrek aan een goede d-pad. Maar zoek je toch meer een unieke alleskunner met Android aan boord? Dan is de Portal een goede kandidaat.

De Pimax Portal is gewoon verkrijgbaar via Amazon!