Retro Fighters StrikerDC Wireless moderniseert Dreamcast-controller op bijna ieder vlak

De Retro Fighters StrikerDC Wireless is een draadloze versie van een controller die medio 2020 op de markt verscheen. In beide gevallen hebben de controllers eenzelfde idee. Het zijn moderne iteraties van de Sega Dreamcast-controller. Hoewel de Dreamcast één van mijn favoriete consoles ooit is, ben ik nooit helemaal fan geweest van het ontwerp van de controller. Die voelt groot en log aan. Als je kijkt naar het design waar Sega op itereerde, dan snap je hoe het Japanse bedrijf hierop uitgekomen is. Maar dat zegt natuurlijk vrij weinig over hoe je de controller gebruikt en hoe die in de hand ligt.

De originele Sega Dreamcast-controller had wel altijd een streepje voor op controllers van Nintendo, Sony en andere concurrenten. Want dit was één van de eerste controllers die gebruikmaakte van zogenaamde hall effect-joysticks. Dit zijn knuppels die minder snel kapotgaan, omdat er geen bewegende onderdelen langs elkaar komen. Vandaag de dag zijn dergelijke knuppeltjes nog steeds niet de standaard, helaas – zelfs de meest high-end controllers van Sony en Microsoft bieden dezelfde, simpele analoge knuppels aan. Zonde, maar dat is voor nu even wat het is.

🎮 Op RetroReady hebben we vaker aandacht gegeven aan de controllers van Retro Fighters. Zo hebben we eerder een recensie gepubliceerd van twee controllers die gemakkelijk de WaveBird voor de Nintendo GameCube zouden kunnen vervangen. En vind je het fijn om Nintendo 64-games liever met een N64-controller te spelen? Dan is de Brawler64 de moeite waard.

Retro Fighters StrikerDC (Wireless) in gebruik

Wat heeft dat met de Retro Fighters StrikerDC Wireless te maken? Nou, die controller biedt eveneens hall effect-joysticks aan. Dat betekent dus dat die extra duurzaam zijn, helemaal in vergelijking met het model uit 2020. Op andere gebieden komen de controllers meer overeen. De vier actieknoppen voelen hetzelfde aan en laten zich met fijne feedback indrukken. Qua breedte en de manier hoe je ze vasthoudt ontlopen ze elkaar ook niet, al voelt de Wireless wel hoogwaardiger aan. Dan heb ik het over de buitenkant, die gemaakt is van kunststof. De bedrade versie voelt net wat goedkoper aan.

Het helpt ook niet dat de triggers op de variant met draad meer lijken op de triggers die aanwezig zijn op de originele controller. Ze zijn heel dun en je vingers kunnen er niet echt comfortabel op rusten. Je kunt natuurlijk heel erg willen lijken op het origineel; maar destijds voelde dit ook al niet lekker aan. Een gemiste kans dus om op dit vlak te kunnen moderniseren. Een kans die de Wireless met twee handen aanpakt, overigens. De vier schouderknoppen voelen veel moderner aan door hun breedte en diepte, waardoor je daar veel prettiger mee kunt gamen in vergelijking met de andere controller.

De verschillende d-pads

Verder is opvallend dat d-pad op de Retro Fighters StrikerDC Wireless en StrikerDC zo anders zijn. De versie op de bedrade versie biedt meer feedback aan en lijkt veel meer op wat de originele Dreamcast-controller aanbood. Het is niet zo dat die net zo ver naar boven uitsteekt en eenzelfde draaipunt aanbiedt, maar in vergelijking met de vierpuntdruktoets op de Wireless voelt het indrukken wel veel beter aan. De Wireless ligt de diep in de behuizing, waardoor je niet goed voelt of je nou diagonaal indrukt of niet. Je doet het wel, en je ziet het gebeuren, maar echt fijn voelt dit niet.

Zodra je beide controllers naast elkaar gebruikt, dan merk je dus grote verschillen. De Retro Fighters StrikerDC Wireless is op veel vlakken gelukkig gemoderniseerd, maar laat qua d-pad nu dus steken vallen. Dat is jammer, helemaal omdat games als Shenmue zich niet laten bedienen met een analoge knuppel of hall effect-joystick. En je hebt helaas ook geen optie tot je beschikking de bediening om te draaien, via een app of programma. Waarschijnlijk wil de fabrikant zo dicht als mogelijk bij de originele ervaring blijven, maar in dit geval had wat extra innovatie geen kwaad gekund.

Hoe zit het met de VMU’s?

De eerste versie van de Retro Fighters StrikerDC heeft ruimte voor een VMU (de virtual memory unit; de memory card voor de Dreamcast) en andere accessoires die met de originele controller werken. Je moet er wel rekening mee houden dat sommige accessoires niet helemaal compatibel zijn. Ik heb alleen de VMU kunnen testen die ik jaren geleden gekocht heb, en heb geen andere accessoires. De memory card werkt goed en wordt prima herkend door de controller. Maar hij zit er wel net even te scheef in. Een kniesoor die erop let, maar dat draagt bij aan het goedkope karakter van de controller.

Dat probleem – hoe klein het ook is – heeft Retro Fighters met de Retro Fighters StrikerDC Wireless opgelost. Op de foto’s kun je zien dat de controller zelf geen opening heeft voor kaarten en accessoires; die stop je dan ook in een bedrade unit die je aan de Dreamcast koppelt. Dan kan de console games opslaan, terwijl die draadloos verbinding maakt met de controller. De verbinding werkt overigens alleen met deze unit, die enkel op een Dreamcast aan te sluiten is. Je kunt de Retro Fighters StrikerDC Wireless dus helaas niet op andere (bluetooth)apparaten aansluiten.

Trilfunctie van de Dreamcast

De trilfunctie werkt ook net even anders op beide controllers. De eerste Retro Fighters StrikerDC heeft daar nog een vibration pack voor nodig als het de jaren negentig is. Heel cool natuurlijk, helemaal als je er eentje hebt liggen. Je plugt hem in en als die nog werkt, dan moet die het gewoon doen. De draadloze versie biedt die optie niet aan, maar dat is niet erg. Want de trilfunctie zit dit keer ingebouwd. Dat geeft de Wireless een nog moderner karakter mee, aangezien je dus niet afhankelijk bent van een extra accessoire. De trillingen voelen subtiel doch merkbaar aan.

Ik heb beide controllers getest door een aantal games te spelen, waaronder Sonic Adventure, Soul Calibur, Shenmue en Power Stone. Ik merkte dat ik al snel aangetrokken werd tot die vechtspellen, ook al is dat niet mijn favoriete genre. Maar de indeling van de controller en de fijne stick op de Wireless, of de d-pad op de gewone versie, lenen zich ontzettend goed voor dit soort games. Niet geheel verrassend voor een bedrijf dat Retro Fighters heet, maar ik wilde het toch even benoemen. Gelukkig spelen andere games ook fijn, maar vechtspellen spelen net even fijner dan de rest.

Retro Fighters StrikerDC Wireless kopen?

Als Retro Fighters de fijne d-pad van de Retro Fighters StrikerDC zou overbrengen naar de Wireless, dan zouden we een nagenoeg perfecte Dreamcast-controller hebben (mits je geen waarde hecht aan de accessoires die je in de controllerpoort kunt klikken). De bedrade versie voelt echter – zeker jaren jaren – te goedkoop aan om te kunnen zeggen dat je voor de vierpuntdruktoets beter die versie in huis kunt halen. Die ondermaatse d-pad is dus iets wat je voor lief moet nemen als je de Retro Fighters StrikerDC Wireless aanschaft. Want die controller verdient wel een gloeiende aanbeveling.

Op bijna elk vlak moderniseert Retro Fighters de originele Dreamcast-controller. Denk dan aan een draadloze verbinding, een ingebouwde trilfunctie en veel (echt veel) betere triggers en schouderknoppen. Ook de usb-c-poort voor het opladen van de interne accu is erg welkom, omdat je niet hoeft te rommelen met extra of andere opladers. De prijs is met 49,99 dollar (zo’n 45 euro) redelijk netjes, maar houd er rekening mee dat er nog verzendkosten en btw overheen gaan. Dan kom je al gauw uit op een bedrag van bijna 60 euro, maar dat is de controller mijns inziens waard.