Vergelijking: Miyoo A30 vs. Anbernic RG28XX

Als het gaat om horizontaal georiënteerde minihandhelds, dan is er een strijd gaan: de A30 vs de RG28XX. Dit is wederom een gevecht tussen respectievelijk Miyoo en Anbernic, die wederom gelijktijdig retrohandhelds uitbrengen die ontzettend op elkaar lijken. Uiteraard hebben de apparaten zo hun voor- en nadelen, maar ze hebben ook overeenkomsten en verschil. Je kunt dit overzicht gebruiken om daarachter te komen. Mocht je meer willen lezen, dan kun je altijd terecht in de eerder geschreven reviews van de Miyoo A30 en Anbernic RG28XX.

In dit overzicht behandel ik drie aspecten die ik ontzettend belangrijk vind als het om handhelds gaat. Het eerste kopje betreft de bediening, en dan kijk ik naar hoe de knoppen voelen, hoe het met de weerstand zit en bijvoorbeeld nog de bouwkwaliteit. Dan kijk ik naar de beeldkwaliteit. Hoe scherp ogen de games, hoe zit het met het type scherm en welke opties heb je tot je beschikking? Tot slot neem ik wat overige zaken mee onder de noemer ‘beleving’. Daaronder vallen aspecten als het besturingssysteem en zijn (gebrek aan) functies en meer.

A30 vs RG28XX: bediening

Als het gaat om de bediening (een ontzettend persoonlijk aspect aan dergelijke handhelds) dan staat de Miyoo A30 bij mij vooraan. De knoppen zijn veel groter dan op de RG28XX en laten zich zodoende gemakkelijker indrukken en bedienen. Daarnaast steken de schouderknoppen verder uit én tref je een analoge knuppel aan op de Miyoo. In beide gevallen stelt de d-pad wat teleur. Maar als ik een voorkeur moet uitspreken, dan wint de Anbernic in dit geval. Die van de Miyoo is een beetje plakkerig. Verder zitten de start- en selectknoppen op een betere plek op de A30.

A30 vs RG28XX: beeldkwaliteit

De Miyoo A30 en Anbernic RG28XX hebben een even groot scherm. Daar waar in de vorige strijd de Miyoo Mini Plus als winnaar uit de bus kwam (die het toen opnam tegen de Anbernic RG35XX), zien we nu eigenlijk het tegenovergestelde gebeuren. Niet omdat ze zo drastisch van elkaar verschillen. Niet alleen de grootte, maar ook de resolutie is gelijk aan elkaar. Daarnaast hebben ze allebei geen last van een bleeding effect of iets dergelijks. Nee, dit heeft puur met de helderheid van de displays te maken. Die van de Miyoo is niet heel helder in te stellen.

En dat gaat ten koste van de beeldkwaliteit, maar ook een beetje van de algemene ervaring. Want de kleuren spatten daardoor niet van het scherm op een hogere instelling; ook wordt het vrij lastig om te gamen in de volle zon. Het enige wat minder goed gaat bij de Anbernic is het instellen van beeldverhoudingen (al hoort dat iets meer onder het kopje ‘beleving’). Omdat het scherm alsnog verticaal georiënteerd is, kun je niet voor elke emulator de juiste beeldverhouding instellen. Daardoor kunnen games net even wat anders ogen dan je zou wensen.

A30 vs RG28XX: beleving

En nu we het toch over beleving en softwareproblemen hebben: allebei de retrohandhelds bieden genoeg klaagmomenten aan. Maar eerlijk is eerlijk: veel van de problemen die ik benoem of tegenkom, zijn te fixen middels software-updates of custom firmwares. De vraag is altijd of die er komen en zo ja, in welke hoedanigheid, dus dat moeten we afwachten. Door die gekke positionering van het scherm in de RG28XX, zullen bepaalde interfaceteksten op hun kant staan. Niets overkomelijks, maar zulke slordigheid ben ik eigenlijk niet van het merk gewend.

Daarnaast geldt voor beide systemen dat ze krachtig genoeg zijn voor Dreamcast-, PSP- en N64-games – maar helemaal alles soepel laten draaien is een tweede. Je komt hier en daar wat dips in de framerate tegen, maar al met al zullen veel games speelbaar zijn. Gezien het design en de beoogde doelgroep (van beide partijen) is het in elk geval fijn om te weten dat alles tot en met de Game Boy Advance nagenoeg perfect werkt. Beide handhelds liggen ook lekker in de hand en voelen aan als een soort grote Game Boy Micro – genoeg om van te houden dus.

Maar als je voor de Miyoo A30 gaat, dan moet je voorlopig rekening houden met gekke softwarefilters die roet in het eten kunnen gooien. Voor sommige emulators is Miyoo iets te voorbarig geweest met instellingen vooraf, waardoor bepaalde consoles minder goed draaien dan je zou willen. Verder merk ik dat de analoge knuppel niet perfect werkt en dat je met de Anbernic iets meer waar voor je geld krijgt door de toevoeging van de micro-hdmi-poort. Wanneer je er dan een controller op aansluit, maak je er een minispelcomputer van.

Welke wil je hebben?

Onderaan de streep vind ik dat je bij Anbernic momenteel een betere deal krijgt als het gaat om een horizontale minihandheld. Niet alleen vanwege de extra functionaliteit, maar ook door de betere beeld- en emulatiekwaliteit. Daarentegen is het zo dat alle knoppen fijner zijn op de Miyoo A30 en dat die metalen plaat voorop een premium uiterlijk meegeeft – maar dat is helaas niet genoeg om als winnaar uit de bus te komen. Mochten de fabrikanten de problemen oplossen met software-updates, dan is het eigenlijk bijna om het even welke je in huis haalt.

Ben je op zoek naar veel grotere retrohandhelds, die op Android draaien? Dan kun je de vergelijking tussen de Odin 2 Max en Ayaneo Pocket Air eens doornemen!