Odin 2 Mini imponeert met unieke eigenschappen

Wat krijg je als het scherm van de Pimax Portal combineert met de processor van de Odin 2 en het ontwerp van de PlayStation Vita? Dat levert een Odin 2 Mini op. Een product dat zich op het eerste gezicht wellicht een beetje moeilijk laat verkopen, vanwege de overeenkomsten met de eerder gelanceerde Odin 2-modellen. Desondanks kan hier toch een markt voor zijn, omdat er een aantal belangrijke verschillen bestaan die twijfelaars van eind 2023 toch over de streep zouden kunnen trekken. Hoe bevalt de Odin 2 Mini na weken in gebruik?

Voordat ik daar dieper op inga, eerst even de basics. Ik heb het project medio mei gesteund via Indiegogo en heb het product begin juli ontvangen. Ik kocht de zwarte Pro-variant voor een bedrag van 384 dollar; dat is met 15 dollar korting. De normale prijs is echter 399 dollar, of 367 euro (exclusief btw en verzendkosten). Al met al moet je rekening houden met een prijs die al gauw oploopt tot 450 tot 500 euro. Daar hoort 12 GB aan werkgeheugen en 256 GB opslagruimte bij. Bij allebei de variant (ook het basismodel) zit de Snapdragon 8 Gen 2-cpu van Qualcomm.

De resolutie hoeft niet zo hoog

Dat is dezelfde processor als in de Odin 2 (Max) die ik getest heb, evenals de Ultra-tablet die Samsung eind 2023 uitbracht, de Poco F6 Pro en de OnePlus Open. We weten inmiddels heel goed wat die processor in huis heeft. Voor de meeste retrogamers is de cpu gigantisch overkill, maar je weet wel in elk geval zeker dat je alles tot aan de Nintendo GameCube en PlayStation 2 vlekkeloos kunt draaien. De chipset is in staat die consoles tot vier keer de originele resolutie af te spelen en toch de framerate op 60 fps te houden (of soms net eronder, als het te druk wordt).

Net als bij de Odin 2 Max hoef je dat echter niet te doen, omdat de resolutie van het mini-led scherm niet voorbij de 1080 bij 1920 pixels gaat. Je kunt dus zowel de processor en de accu besparen door een iets lagere resolutie aan te houden, waardoor je gegarandeerd mooie beelden voorbij ziet komen, en op volle snelheid. De beeldverversing gaat ook niet hoger dan 60 fps, maar dat is geen probleem. Tenminste, als je alleen retrogames speelt. Speel je ook Android-games met een hogere framerate, dan kun je wellicht beter een smartphone gebruiken.

Ayn of Ayaneo?

De hardware is daarnaast krachtig genoeg voor het draaien van Nintendo 3DS-games (al moet je daar misschien wel een specifieke build van Citra voor hebben) en Nintendo Switch-spellen. Dat laatste heb ik – zoals ik vaker vermeld – niet getest. Maar ik weet dat de processor snel en krachtig genoeg is. Ik vind het desondanks vermeldenswaardig, omdat het iets zegt over de kracht van het systeem. Het toont aan dat je voorlopig geen andere hardware hoeft te kopen wanneer je de Odin 2 Mini in huis haalt (maar dat zei ik ook al over de Odin 2 Max, natuurlijk).

Mocht je toch nog een stapje verder willen gaan, dan kun je de Ayaneo Pocket S overwegen. Dat systeem beschikt over een modernere processor die ook echt in het teken van gaming staat. Dat is de Snapdragon G3x, ook uit de stallen van Qualcomm. Die handheld kost echt al snel zo’n 700 euro als je hem echt met alle toeters en bellen wil, waardoor de Odin-handhelds opeens goedkoper lijken. Wil je iets minder high-end, maar toch een comfortabel design, dan is anders de Ayaneo Pocket Air een beter alternatief – maar voor nu leggen we de focus weer op de 2 Mini.

Heel helder scherm

De Odin 2 Mini heeft namelijk twee unieke eigenschappen, die hem wel degelijk anders maken dan de Ayn Odin 2, Ayaneo Pocket Air en Ayaneo Pocket S. Dat heeft bijvoorbeeld te maken met het mini-led-display. Hoewel het scherm ontzettend helder is, en je daardoor prima in de volle zon kunt gamen, heb ik toch iets vervelends op te merken. Je merkt namelijk constant dat het scherm zich bijstelt. Wanneer een deel van het scherm heel donker of zwart is, lijkt het net of het uitstaat. Komt er dan toch licht of kleur in beeld, dan moet het systeem schakelen.

En dat schakelen zie je gebeuren. Je ziet nog net niet de pixels oplichten, maar er ontstaat wel een vignettering. Een echt nadeel kan ik het niet noemen, maar het valt wel op, en sommige games kunnen daar last van hebben. Verder vind ik de resolutie en de verversingsnelheid echt heel fijn (scheelt ook weer voor de accu uiteindelijk) en is de kleurweergave natuurgetrouw. Je kunt er heel prettig op gamen, ook voor enkele uren. Dat het display zoveel vingerafdrukken vasthoudt, vind ik een groter probleem. Maar dat is inherent aan het touchscreen.

Odin 2 Mini ligt lekker in de hand

Daarnaast zet fabrikant Ayn flink in op het ontwerp. Het duurt niet lang voordat je de overeenkomsten ziet met de PlayStation Vita, maar dat vind ik niet erg. Beide handhelds zien er tof en compact uit en liggen lekker in de hand. Helemaal als je het gewoon op 2d- of weinig eisende 3d-games houdt. De actie- en schouderknoppen zijn responsief en goed bereikbaar. En hoewel de schouderknoppen dat ook zijn, krijg ik toch wat kramp in mijn hand wanneer ik met de rechter trigger wil schieten en met mijn rechterduim de pook wil bedienen voor het mikken.

Daarvoor is het systeem mijns inziens dus net even té compact, maar jouw ervaring kan anders zijn. Ik zet het er toch even bij, zodat je weet waar je op kunt letten wanneer je de handheld eventueel in huis haalt. De d-pad heeft echt een extreem fijn draaipunt en laat je met gemak allerlei combo’s uitvoeren binnen vechtspellen. En dat de speakers naar voren gericht zijn, vind ik overigens ook een groot pluspunt. Want daardoor zitten ze niet verstopt achter je handpalmen en wordt het geluid niet tegengehouden. Ayn is echt heel goed in het ontwerpen van handhelds.

Dingen die wat minder zijn

Er zijn ook wat dingen die ik wat minder vind. Zo voelen de hall effect-knuppels klein en fragiel aan, maar ze laten zich gelukkig goed bedienen. Dit is ook echt een persoonlijk ding. De accuduur had ook wat beter gekund. De accu is logischerwijs veel kleiner dan in de Odin 2 Max en gaat derhalve niet zo lang mee (maar is niet slecht!). Houd rekening met ongeveer tien uur aan speeltijd en dan heb je een mooi gemiddelde. Gelukkig ondersteunt de Odin 2 Mini snelladen op 65 watt, maar die krijg je er niet. De lader moet je dus zelf kopen of toevallig hebben liggen.

Tot slot kom ik nog even terug op de Qualcomm Snapdragon 8 Gen 2. Die cpu kan nogal warm worden wanneer je er te veel van vraagt. Dus als je lekker aan het gamen bent en je probeert wat games uit van de zesde generatie, dan kan het apparaat vrij warm worden. Dit gebeurt niet constant, maar is dus wel iets waar je rekening mee moet houden. Door die warmteontwikkeling kan de accu het lastig krijgen, dus dat verklaart voor een deel die korte accuduur. Maar dan hebben we de echte nadelen ook wel gehad; over het algemeen is de ervaring gelukkig positief.

Odin 2 Mini kopen?

Voor een prijs van ongeveer 450 euro (inclusief btw) kun je veel betere apparaten kopen. Door het hogere bedrag kom je in het territorium van publiekslieveling Steam Deck, waar je een veel groter aantal spellen op kunt spelen (waaronder ook Android-, Windows- en zelfs PS3- en 360-games). Maar dat kost ook flink wat insteltijd en je moet het geduld hebben om de software te optimaliseren. Dat hoeft met de Odin 2 Mini niet. Natuurlijk moet je je standaardemulators installeren. Maar op RetroArch na, vergt dat weinig tot geen technische kennis.

Je kunt altijd de instellingen induiken, maar dat doe je dan vooral om de prestaties naar boven op te schroeven. En dat kan, dankzij de toegankelijke interface van heel veel Android-apps, gelukkig snel gebeurd zijn. Mocht je de Odin 2 Max te groot vinden, de Ayaneo Pocket S te duur en de Pimax Portal te breed, dan heb je met de Odin 2 Mini in elk geval een heel prettig alternatief te pakken. Ja, je moet er wat aan uitgeven, maar de software-ervaring is goed, de handheld is erg comfortabel om vast te houden en het scherm is één van de meest unieke eigenschappen.