MagicX XU Mini M behaalt nu brons, maar kan die plek snel verliezen
MagicX XU Mini M is een compacte handheld die zich flink heeft laten inspireren door de concurrentie, maar niet overal op gelet heeft. Dt is niet de duurste minihandheld, en ook niet echt een van de betere.
Hoewel iedere nieuwe handheld voor retrogames zijn plek in het spotlicht verdient, wil ik het voor de MagicX XU Mini X kort houden. Dit is een minihandheld in dezelfde stijl als de Anbernic RG28XX en Miyoo A30, die alle drie goed naar de Game Boy Micro gekeken hebben. Tot nu toe heeft Anbernic wat mij betreft de betere variant hierop uitgebracht, maar loopt Miyoo die niet ver achteraan. De MagicX XU Mini M staat voor mij op de derde plek, maar dat is geen ferme positie. Tenminste, niet totdat de fabrikant de softwareproblemen aanpakt.
Met een prijskaartje van iets meer dan 56 euro is de MagicX XU Mini M niet de duurste minihandheld van de drie genoemde producten in deze recensie. Ik heb hem via AliExpress gekocht, via de winkelpagina van Ampown (de maker). De handheld zelf heeft geen logo’s of andere kenmerkende eigenschappen waaruit je zou kunnen opmaken dat dit er één van Ampown is. Ook zie je nergens de naam MagicX staan. Dat is een beetje vreemd, maar gelukkig geen groot probleem. Het gaat erom hoe je speelt op deze kleine, compacte handheld.
Aan de hardware ligt grotendeels het niet
Waarom ik het voor nu kort wil houden is eigenlijk heel simpel. In deze staat is de MagicX XU Mini M je geld en tijd niet waard. Niet alleen omdat er betere opties zijn – als dit de enige minihandheld van dit moment was, had ik hem ook niet aangeraden. Net zoals bij de eerder gelanceerde MagicX XU10 kom ik een aantal problemen tegen waar ik me niet zomaar overheen kan zetten. Net als de vorige keer ligt het niet aan de hardware. De plastic buitenkant voelt weliswaar wat goedkoop aan, maar is ook vrij stug en kan goed tegen een stootje.
Daarnaast is het scherm een hoogtepunt op dit apparaatje. Niet alleen komen de kleuren mooi uit de verf, ook kun je het ontzettend helder instellen. Lekker gamen in de zon is dus een optie. De knoppen zijn degelijk en responsief. De d-pad registreert bijna geen valse diagonalen, maar daardoor kan een vechtgame weer wat stroef aanvoelen – dat is dus altijd een voor- en nadeel. De L2- en R2-knoppen reageren soms niet, omdat ze behoorlijk los zitten en soms niet omhoog komen als je niet oplet en er stiekem toch nog op drukt, terwijl dat niet de bedoeling was.
De meeste vreemde ontwerpkeuze vind ik nog wel de twee analoge knuppels. Er is echt geen enkel spel dat je heel comfortabel of zonder gedoe kunt spelen dat allebei de knuppels gebruikt. De sticks zelf zijn dan weer heel vrij en bieden een optimale bediening van 3d-games, ironisch genoeg. Maar dit is niet de handheld waar je dergelijke knuppels voor nodig hebt. Verder is dit ook de dikste en breedste minihandheld van de drie, terwijl het scherm met 2,8 inch niet groter is. Kortom: de hardware is grotendeels goed, maar er staan wel wat kanttekeningen bij.
Maar die software, yikes…
Kanttekeningen waar je gerust een streep door kunt plaatsen, als je bijvoorbeeld geen waarde hecht aan de dikte. Maar op het gebied van software blijft er wat mij betreft te veel te wensen over, net zoals destijds bij de XU10 het geval was. De besturingssysteem is ontzettend beperkt. Hier en daar kun je de emulatiekern nog veranderen, maar daar blijft het wel bij. De MagicX XU Mini M biedt geen opties aan om de emulatiekwaliteit verder op eigen smaak in te stellen en stelt over heel de breedte gewoonweg teleur als het gaat om personalisatiemogelijkheden.
Wanneer je een game opstart, dan is duidelijk dat de MagicX XU Mini M gebruikmaakt van RetroArch (in de meeste gevallen). Dat is top, want dat is een fijne en uitgebreide emulator. Echter, op deze minihandheld zitten alle echter instellingen verborgen achter een onzichtbare muur, waar je met geen mogelijkheid doorheen komt (zoals met de XU10 nog wèl het geval was). Je kunt een save state aanmaken en laden; als het gaat om extra mogelijkheden, dan blijft het daar helaas bij. Ik kan me gewoon niet voorstellen wie hier echt gelukkig van wordt.
Daar komt bij dat het emulatieniveau eigenlijk niet voorbijgaat aan de PlayStation 1. Je kunt hier wel Dreamcast, PSP of Nintendo 64 op spelen, maar aan die ervaringen zitten te veel haken en ogen. Voor de N64 heb ik geen goede core kunnen vinden die geen enkele softwarefout veroorzaakt, terwijl de Dreamcast op een lagere framerate opereert dan wenselijk. Tot slot is het schermpje gewoon te klein voor PSP-games, nog los van de vraag of ze echt goed draaien. Teksten zijn te klein, en die zwarte balken maken het gamevenster nog kleiner dan het al was.
MagicX XU Mini M kopen?
Nu zou je kunnen zeggen: leuk voor je jongere familielid, of iets in die richting. En hoewel dat ook zo zou kunnen zijn, betekent dat niet ineens dat de software-ervaring goed is. Ampown moet echt betere producten gaan leveren, en klanten niet zo beperken in de hardware die ze zelf aanschaffen. Want nu houd je een duurder product over dat tekortschiet op software, en voor een deel ook op hardware, en daar heeft niemand wat aan. Ik hoop dan ook dat de fabrikant snel gaat samenwerken met nieuwe softwareontwikkelaars om de problemen op te lossen.
Nu heb ik begrepen dat de maker dat al van plan is. En dat zou eigenlijk alleen maar goed nieuws zijn. Want de hardware is niet slecht. Ik heb ook een beetje het idee dat de processor versmoord wordt door alle beperkingen (hij wordt ook erg warm na een paar minuten spelen), waardoor N64 en Dreamcast niet volledig tot hun recht komen. Dat de MagicX XU Mini M nu op de derde plek staat, is alleen omdat ik tot nu toe drie van die minihandhelds getest heb. Maar zodra er een nieuwe verschijnt, dan stoot die deze versie waarschijnlijk meteen uit de huidige top drie.
Mocht je je hier toch aan willen wagen, dan kun je de MagicX XU Mini M het beste bij de echte aanbieder aanschaffen.
