Clock Tower Rewind doorstaat de tand des tijds niet
Horrorspellen zijn en blijven hip, zoals Silent Hill 2 recentelijk heeft bewezen. Maar hoe is dit genre ontstaan? Hiervoor kijken we naar de remaster van Clock Tower, één van de pioniers van het horrorgenre in videospellen.
Net wanneer iedereen dacht dat de SNES zijn beste tijd wel gehad had (vlak voor de lancering van de Nintendo 64), verscheen daar opeens Clock Tower. Deze game combineerde mooie graphics met horror, zodat je de griezelige beleving beter kon ervaren. Dat was bijzonder, want hoewel er al jaren videospellen werden uitgebracht met horrorelementen, waren er nog vrij weinig volledige horrorgames uitgekomen. Je kon immers de sfeer niet goed laten overkomen met hoe de spellen er destijds uit zagen.
Clock Tower wist menig gamer dus bibberend aan de buis gekluisterd te laten zitten… maar wel enkel in Japan. Pas het volgende deel, op de Playstation 1, kwam ook naar de andere continenten toe. Nu, bijna dertig jaar later, komt het oorspronkelijke deel eindelijk ook buiten Japan uit. Naast de fanvertalingen wordt dit dus de eerste keer dat wij, in Europa, kunnen ervaren hoe deze klassieker is. De remake is in samenwerking met Limited Run Games gemaakt, waardoor je ook het typische bonusmateriaal mag verwachten (net zoals bij Tomba! Special Edition). Dat klinkt dus goed, maar weet het spel eind 2024 nog steeds te overtuigen?
Oud ontmoet nieuw
Het spel begint met een gloednieuwe intro: een animatie in een animestijl van hoge kwaliteit met een soundtrack gezongen door een Silent Hill-artiest. Daarna schakelt het echter over naar het uiterlijk van het originele spel en die overgang voelt aan als een schril contrast. Hierdoor heb je even het gevoel dat het grafisch niet goed gaat. Maar niets is minder waar. De remake heeft bewust de graphics intact gehouden zoals ze oorspronkelijk waren, maar dan wat scherper en opgeschaald. En dat is niet erg, aangezien het spel er vroeger op de SNES al prachtig uitzag.
Daardoor is dit is een remaster in de diepste zin. We krijgen het spel zoals het ooit op de SNES is uitgekomen, met slechts kleine aanpassingen. Wanneer je begint, krijg je de optie de klassieke modus of de Rewind-versie te spelen. Hierbij is de laatstgenoemde speciaal gemaakt voor deze heruitgave en voorzien van enkele kwaliteitsaanpassingen. Dit zijn voornamelijk wat verbeteringen die de oorspronkelijke makers in het vervolg op de Playstation 1 hadden toegevoegd, zoals de mogelijkheid om bepaalde stukken te kunnen rennen. Het aantal aanpassingen is wel beperkt. Maar toch is het fijn, want een groot minpunt van Clock Tower is dat het allemaal erg traag is — en nu is het allemaal wat gemakkelijker te behappen.
Een unieke ontmoeting tussen twee genres
In de basis is Clock Tower een tweedimensionaal point-and-clickspel. Je beweegt met de schouderknoppen naar links of rechts en met de vierpuntsdruktoets of het pookje bestuur je de cursor. Wanneer je die over een te gebruiken voorwerp laat zweven, verandert die. Een simpel concept, maar wel één die voor dit genre als succesvol beschouwd wordt. Her en der vind je voorwerpen die je kunt oppakken en die je op andere plekken kunt gebruiken. Hierbij is het wel aan jou om te bedenken waar dit kan, aangezien je het voorwerp eerst moet kiezen en dan op een object dient te klikken. Bij soortgelijke spellen als Monkey Island is het vaak wel duidelijk waar je bepaalde items moet gebruiken, maar bij Clock Tower is het soms wat verder zoeken. Hierdoor zal je heel vaak heen en weer lopen en elke ruimte meerdere keren bezoeken.
Het unieke aan dit spel is echter de toevoeging van horror. Vanaf het begin is er een spannende atmosfeer en ben je op je hoede voor wat er zal kunnen komen. Al snel ontdek je dat er duistere praktijken plaatsvinden in het huis waar dit avontuur zich afspeelt. Wie heeft dit gedaan, waarom gebeurt dit allemaal, is iedereen wel eerlijk over zichzelf en wie is die jongen met een gigantische schaar?
Die laatstgenoemde is Scissorman: een soort Nemesis uit Resident Evil 3. Hij komt willekeurig uit het plafond of bijvoorbeeld uit een kast die je opent, en achtervolgt je om je te doden. Op dit moment moet je een ruimte zien te vinden waar je je kunt verstoppen. Maar Scissorman wordt steeds slimmer, waardoor je je niet twee keer op dezelfde plek kunt verstoppen. Soms zie je het aankomen dat hij zal verschijnen, maar ik ben ook een paar keer goed geschrokken van het spontane langskomen. De spanning zit er na een aantal keer spelen nog steeds in, aangezien de gebeurtenissen grotendeels willekeurig zijn. Verschijnt bij je eerste speelsessie Scissorman van achter het douchegordijn, bij een tweede staat hij daar niet en laat hij je schrikken als je juist uit de badkamer loopt.
Limited Run Games-aanpassingen
De naam van deze heruitgave, Rewind, slaat niet enkel op het opnieuw uitbrengen van deze klassieker. Limited Run Games heeft namelijk ook in dit spel een terugspoelfunctie toegevoegd. Maar waar het bij andere spellen een erg handige toevoeging is (zoals bij Tomba!), is het in Clock Tower niet erg nuttig. Doordat de animaties bij gebeurtenissen vrij traag zijn en je maar een aantal seconden terug in de tijd gaat, kom je na het terugspoelen vaak aan het begin van de animatie terecht en ben je dus al te laat om de situatie te veranderen.
Daarnaast is er bonusmateriaal, zoals interviews met de bedenker van de serie en artwork van het originele spel. Die zijn altijd erg interessant en leuk om te bekijken, en voor deze titel is dat ook het geval. Tot slot zijn er drie demolevels te spelen, die in 1995 naar de Japanse pers zijn gestuurd. Dit zijn scenario’s uit het spel, die iets van het puzzelgedeelte en een deel van de horror tonen. Uiteraard speelt Scissorman hier een belangrijke rol bij. Een nadeel is dat deze drie ‘levels’ in het Japans zijn, maar het is een leuke toevoeging.
Clock Tower Rewind kopen?
Clock Tower heeft veel betekend voor Japanse horrorspellen (zoals Silent Hill en Resident Evil) en alleen daarom al is het mooi dat je het spel, na bijna dertig jaar, officieel in Europa kunt spelen. Echter, het spel is qua gameplay niet mooi oud geworden. Het is erg traag en er is geen goede uitleg hoe het spel werkt of wat je moet doen. Dit resulteert in enige frustratie. De toevoegingen aan Rewind maken de ervaring marginaal beter, maar al bij al is dit meer een spel voor echte liefhebbers van dit soort spellen, hoe flauw dat ook klinkt. Als remaster verwelkomen we titels als Clock Tower Rewind en willen we dergelijke projecten met liefde steunen, maar als game in 2024 schiet die helaas tekort.
Uitgever Wayforward heeft een code voor de recensie opgestuurd. We hebben de game gespeeld op Nintendo Switch.