De Sims Legacy Collection eert de serie niet
Fans van de Sims zijn al meer dan tien jaar zoet met de vorige game uit de reeks: De Sims 4. Maar in plaats van met een opvolger te komen, geeft EA ons als traktatie voor het 25-jarig bestaan van de iconische reeks een Legacy Collection van de eerste twee games.
In De Sims speel je god over een soort virtueel poppenhuis. De ‘mensen’ in het spel heten Sims, spreken een eigen onverstaanbaar brabbeltaaltje (Simlish) en spenderen geld (Simoleons) als water. Nadat je je eigen groepje Sims hebt ontworpen, kun je hun huis voor ze in elkaar bouwen. Uiteraard compleet met volledige inboedel naar keuze. Zelfs aan de kleinste details is gedacht, zoals een huistelefoon en een nachtlampje voor op het nachtkastje. Vervolgens laat je de Sims hun woning betrekken en kan het leven beginnen. Misschien wil je dat je Sims vooral flirten en ruziemaken met de buren. Of moeten ze juist naar werk om geld te verdienen (omdat jij voor de verandering niet de geldcheat Rosebud gebruikt)? Jij hebt het voor het zeggen.
De nieuwste computer
Waar andere tieners lekker buiten gingen blowen, daar zat ik achter mijn computer op zolder: daar was namelijk een toffere wereld te creëren dan ik high bij elkaar kon verzinnen. De wereld van De Sims greep me meteen. Je kunt er veel kanten mee op: sommige mensen leggen zich volledig toe op het ontwerpen van hun Sim, anderen vinden het leuk om met alle uitbreidingspakketten aan de slag te gaan en bijvoorbeeld een huis te bouwen dat zo in een Ikea-catalogus kan. Voor mij was de combinatie het leukste: met de geldcheat bij de hand de mooiste villa met de nieuwste computer bouwen en in het leven zelf zoveel mogelijk nieuwe ervaringen meemaken met mijn Sims.
Dat deed ik een lange tijd in De Sims 1, maar toen deel twee eenmaal verscheen, was het hek van de dam. Het zag er zoveel beter uit dan de eerste. En er werd veel meer mogelijk, je Sims konden ineens oud worden en je had de optie om de volledig in 3d opgebouwde game van heel dichtbij te kunnen bekijken. Maar ook in uitbreidingspakketten gingen Electronic Arts en Maxis los. Er was er zelfs een van Katy Perry, naast huisdieren, op reis, seizoenen en appartementsleven en nog tien meer. Ik vond het heerlijk om bekenden na te maken als Sims en te zien hoe hun virtuele zelf zich gedroeg. En vooral: om te zorgen dat ze niet hun broek plasten: ik speelde de game als een razende om maar te zorgen dat het alle virtuele figuurtjes naar de zin was.
De Sims Legacy Collection
Je kunt dus wel stellen dat ik dé aangewezen persoon ben om deze recensie te schrijven. Nu zijn die eerste twee Sims-delen opnieuw uitgebracht en dat is fijn. EA heeft de vorige mogelijkheid om deze games virtueel aan te schaffen namelijk verwijderd. Niet om nu iets compleet nieuws te doen met de spellen trouwens: de Legacy Collection bevat gewoon beide Sims-games, met als cadeautje grunge-achtige kleren van deel vier, en dat is het. Geen remake, geen echte remaster: de oude games zoals ze waren. Voor mensen die behoefte hebben aan een golf van nostalgie is het top, maar de vraag is: wil je dat echt?
Het is leuk om even een half uurtje rond te klikken in De Sims 1 en 2. Misschien zelfs een paar uur te spelen, gewoon om die oude games weer te ervaren. Maar vooral De Sims 1 is nagenoeg onspeelbaar. Je kunt niet zoomen, dus je hebt het spel steeds vanaf een afstand voor je, waardoor alles priegelig en zelfs onherkenbaar oogt. De Sims 2 is wat dat betreft leuker, helemaal omdat de games ook gepaard gaan met bijna alle uitbreidingspakketten, maar dan nog: er is nu een veel mooiere, betere De Sims te spelen in de vorm van het officiële vierde deel. Wellicht dat je je uren beter kunt steken in die variant.
Gratis moeten maken
40 euro voor de Legacy Collection, bestaande uit twee spellen, is echter niet heel veel als je kijkt naar hoeveel games tegenwoordig kosten. Maar als je kijkt naar de speelbaarheid ervan, dan had EA wat mij betreft sowieso De Sims 1 echt gratis beschikbaar moeten maken. Desnoods bij aankoop van De Sims 2. De Sims 2 is tof om te spelen, omdat je veel meer controle hebt. Je kunt bovendien zo diep inzoomen, dat je de poriën van je Sims zou kunnen zien (als ze die zouden hebben). Ook is het verschil in de visuals tussen die twee games zo groot: het voelt bijna alsof De Sims 1 een oude Eend is, en De Sims 2 een Volkswagen Beetle Cabrio uit 2003. Het is leuk om een keer een speurtocht te doen in een oude deux cheveaux, maar veel langer wil je niet in zo’n koekblikje zitten.
In de Beetle Cabrio houd je het een stuk langer vol, maar ook die auto is inmiddels een oudje en al ingehaald door een Lamborghini in de vorm van De Sims 4. Een deel dat er nog veel beter uitziet, veel meer mogelijkheden biedt en ook nog een hele online communitysysteem heeft waar je eeuwig inspiratie uit kunt putten. Waar het bij de meeste oude games die terugkomen van weggeweest hartstikke vanzelfsprekend is dat ze lekker worden opgepoetst en opnieuw kunnen worden ervaren, is dat bij deze simulatiegames gewoon minder aantrekkelijk. Zeker als ze niet eens een klein beetje visueel zijn opgepoetst. De fans, nee, de Sims, verdienen beter dan dit.
Geschreven door: Laura Jenny. Electronic Arts heeft een recensiecode gegeven voor deze recensie. Voor meer reviews kun je terecht in onze uitgebreide reviewrubriek.
