Captain Blood komt er bekaaid van af
Captain Blood is een opmerkelijk spel, dat in 2003 aangekondigd werd. De ontwikkeling kwam destijds stil te liggen, maar nu is het toch uit. Heeft het de charme van games uit die tijd? Is het een interessante tijdscapsule? Peter heeft alle antwoorden.

Captain Blood is verrassend genoeg alsnog uitgekomen. Dit actiespel heeft een zeer lange reis achter de rug en dat is eerlijk gezegd ook wel te merken. Uitgever 1C Company kondigde in 2003 aan dat het spel in ontwikkeling was bij de Russische studio Akella. Die had eerder al twee actie-rpg’s uitgebracht, namelijk Sea Dogs en Pirates of the Caribbean. Met Captain Blood besloot het team om veel meer de kant op te gaan van God of War en soortgelijke titels.
De game draait om de fictieve Captain Peter Blood, bedacht door de schrijver Rafael Sabatini. Het verhaal van het spel is niet bepaald diepgaand (al helemaal niet in vergelijking met het boek Captain Blood: His Odyssey uit 1922). Als Blood vecht je tegen de Spanjaarden ten tijde van hun dominantie over het Caribische gebied. En ook een flink aantal piraten, natuurlijk.
De charme van het spel
Dat het verhaal niet zo boeiend is, vind ik niet vreemd. Zeker niet voor een spel dat 22 jaar geleden aangekondigd werd, want met dit soort games was het verhaal vaak een simpele manier om je vooral door de gameplay te leiden. Dat zou dan toch een beetje de charme van het spel moeten zijn. Toch? Helaas blijkt ook de gameplay van Captain Blood zeer beperkt te zijn. Erger nog, het is vooral repetitief. Je doet veelal dezelfde moves, omdat je maar heel weinig verschillende combo’s kunt maken. Zeker in het begin. Je krijgt de mogelijkheid om nieuwe moves te kopen door middel van het goud dat je verzamelt, maar ook hier is de keuze niet reuze.
Het spel was altijd al een low-budget-titel, en dat merk je. Je hebt in het begin bijvoorbeeld maar één finishing move. Je kunt er drie nieuwe bij kopen waaronder een waarbij je het wapen van een vijand kunt afpakken. Grappig, maar zodra je de finishing move hebt die je veel extra goud geeft bij elke executie is het toch wel duidelijke welke je zal blijven gebruiken. Ook hier mis ik dus de nodige diepgang.
Kapitein Bloed Onder Je Nagels
Daarmee zijn we nog niet aan het einde van de problemen. Captain Blood heeft geen lock-on-systeem en bepaalde vijanden geven je geen duidelijke waarschuwing wanneer ze aanvallen. Daardoor voelt de gameplay heel plat, slap en oppervlakkig aan. Vooral irritant zijn de vijanden met musketten die wel erg snel achter elkaar kunnen schieten. Poog je om dicht bij ze te komen terwijl je ze probeert te ontwijken, dan slaan ze je snel uit je dodge roll waarna ze plotseling snel weg kunnen rennen. Heb je er drie tegenover je, samen met nog wat zwaar bepantserde tegenstanders, dan slaat de irritatie snel toe.
Om het over de onvergeeflijke quick time events maar niet te hebben. Mis je er één dan is het direct game over. Door de slechte plaatsing van veel checkpoints moet je wederom een heel slagveld over vooraleer je bij hetzelfde moment aankomt. Dit zijn slordigheden die ik in het verleden al streng beoordeelde en je zou verwachten dat een moderne studio dit soort dingen toch net ietsjes beter weet neer te zetten tegenwoordig. Nu lijkt het alsof Captain Blood gewoon klakkeloos is overgezet naar de huidige pc en consoles zonder ook maar iets te verbeteren naast een hogere resolutie.
Helemaal jammer is de slechte afstelling van het geluid. Omgevingsgeluiden en de muziek zijn slecht gemixt tijdens de cutscenes en daardoor overheersen ze alles. Wederom een slordigheidje dat je gemakkelijk kunt voorkomen. Zelfs met de context van Captain Blood in het achterhoofd vind ik de ervaring ondermaats.
Captain Blood kopen?
Als boomershooters tegenwoordig wederom zo populair zijn, dan zie ik ook zeker een toekomst voor typische actiegames uit het PlayStation 2-tijdperk. Dergelijke games kunnen zeker werken, maar niet zonder afscheid te nemen van een aantal relikwieën uit het verleden. Dat de game niet zo gevarieerd is als een moderne titel wil ik nog op de koop toe nemen, maar het checkpointsysteem is dusdanig slecht dat het echt iets afdoet aan de ervaring.
Mijn eerste versie van de review begon met een zeer uitgebreid verhaal over de ontwikkeling van het spel, maar tijdens het schrijven merkte ik dat dit onnodig was en zonde van de tijd. Ik zeg niet dat de release van dit spel onnodig is, maar je merkt wel dat het de tand des tijds niet heeft overleefd. Als het spel meer te bieden had dan een simpele lineaire en vooral enorm repetitieve ervaring had het misschien een leukere en meer interessante tijdscapsule geweest. Nu is het helaas een frustrerende ervaring waar de grap toch wel snel van af is.
Uitgever SNEG heeft ons een recensiecode opgestuurd. We hebben Captain Blood gespeeld op pc. Voor meer gamereviews kun je terecht in ons overzicht. Je kunt je daarnaast aanmelden voor onze Discord, waar we het over dit soort spellen en meer hebben.