Tales of Graces f Remastered overtuigt in derde ronde

Liefhebbers van rpg’s genieten van veel remakes en remasters de laatste tijd, en kunnen dat nu ook doen met Tales of Graces f Remastered. De Tales-serie is in Japan erg groot. Het telt momenteel zeventien delen in de hoofdreeks en maar liefst vijftien spin-offs. In Europa zijn er slechts twaalf games verschenen. Het eerste deel waar wij van mochten genieten was Tales of Symphonia dat in 2004 op de GameCube uitkwam. Dit was een groot succes, maar ontwikkelaar Bandai Namco bleef twijfels houden. Pas sinds 2012 zijn ze overtuigd van de Europese markt en komen de meeste nieuwe delen ook op ons continent uit.

Eén van de delen die oorspronkelijk niet in Europa uitkwam, is Tales of Graces voor de Wii. Het spel kwam in 2009 uit en werd vrij goed ontvangen. Vier jaar later verscheen er een PlayStation 3-versie, die ook buiten Japan verscheen. De Westerse critici waren wel iets terughoudend qua beoordeling. Het begin was een saaie bedoening, het visuele aspect was ondermaats en het geluid was niet om over naar huis te schrijven. Wel erkenden ze dat het verhaal later in het spel goed werd en dat het vechtsysteem erg fijn was. Dit jaar bestaat de Tales-serie alweer dertig jaar en dat viert Bandai Namco met een remaster van Tales of Graces. Een nieuwe poging om Europeanen te overtuigen van dit deel.

Zo begint Tales of Graces

In Tales of Graces f Remastered draait het verhaal om Asbel Lhant. Asbel is de zoon van de Lord van het dorpje Lhant en trekt veel om met zijn broer Hubert en jeugdvriendin Cheria. Op een dag treft Asbel een slapend meisje aan in een bloemenveld. Aangezien dit gebied omringd wordt door monsters is hij bezorgd en maakt hij haar wakker. Ze blijkt geheugenverlies te hebben en besluit om met hem mee te gaan naar Lhant. Ze krijgt de naam Sophie mee. De volgende dag blijkt de prins, Richard, op zakenbezoek te komen en doet Asbel er alles aan om kennis met hem te maken. Dit resulteert in een avontuurlijke tocht in een lang vergeten kerker.

Helaas loopt dit niet goed af. Ze komen namelijk een soort demon tegen. Wanneer het lijkt dat dit het einde van hun leven is, springt Sophie op de vijand af, waarna het gevecht eindigt met een grote lichtflits. Asbel en zijn vrienden raken hierbij bewusteloos. Wanneer ze wakker worden, is Sophie in geen velden of wegen te bekennen. De wegen van de vrienden splitsen, waarbij Asbel een opleiding tot ridder gaat volgen.

Zeven jaar later komt Asbel toevallig Cheria weer tegen. Hij leert dat zijn vader op het strijdveld overleden is en besluit terug te keren naar Lhant. Eenmaal daar aangekomen arriveert Hubert ook toevallig. Hij is inmiddels bevelvoerder van een leger en moet Lhant beschermen in de oorlog. Ook komen ze een meisje tegen dat exact op Sophie lijkt én ook lijdt aan geheugenverlies. Maar ze was toch gestorven? En zou ze niet zeven jaar ouder moeten zijn? Ze besluiten om dit mysterie te onderzoeken en tegelijkertijd de ontstane oorlog tegen te houden. Want wat moet je anders? Maar daar blijft het niet bij, want Richard lijkt nu een tiran geworden te zijn. Asbel kan dit niet geloven en probeert erachter te komen wat er met zijn oude vriend aan de hand is. Drama te over.

Dynamiek tussen personages

Het verhaal begint erg cliché en het voelt alsof de makers niet één richting konden kiezen. Maar hoe verder je komt, hoe beter het wordt. Die clichés worden minder, terwijl de verschillende rode draden elkaar op een gegeven moment mooi kruizen. De critici beschreven het begin van de PlayStation 3-versie als saai, maar daar ben ik het niet mee eens. De kracht komt inderdaad pas later, maar dat heeft het te danken aan de sterke, intrigerende basis. Daarnaast is dit begin erg belangrijk voor de dynamiek tussen de verschillende personages en hun ontwikkelingen.

Dat is dan ook meteen een pluspunt van de game. De personages hebben sterkte karakters en duidelijke motiveringen, de invloed hebben op de onderlinge relaties. Waar spellen wel eens puur om een romantische relatie lijken te draaien, kun je hier meer verwachten. Denk aan hoe het is tussen twee gescheiden broers, hoe een docent en leerling met elkaar om gaan of het groepsgevoel om iemand met geheugenverlies te beschermen. Dit is altijd al een sterk punt geweest in de Tales of-serie, zoals we recentelijk ook nog gezien hebben met Tales of Arise.

Eb en vloed

Tales of Graces f Remastered bevat qua verhaal in elk geval genoeg diepgang. En die diepte zit ook in het vechtsysteem. Alle delen in de Tales-serie hebben het zogeheten Linear Motion Battle System. Dit houdt in dat je tijdens gevechten vrij kunt rondlopen en niet op je beurt hoeft te wachten om aan te vallen. Het is zeker niet de eerste actie-rpg, maar wel één die het genre groot heeft gemaakt. Elk spel in de serie heeft daarbij een eigen twist op dit systeem. Zo is dat bij Tales of Graces de Style Shift. Je vecht over het algemeen met de Assault Arts. Dit zijn voorgeprogrammeerde combo’s, die je in het menu kunt samenstellen.

Wil je echter iets meer vrijheid, dan zijn daar de Burst Arts. Je wisselt dan van vechtstijl en kun ter plekke nieuwe combo’s maken. De Burst Arts zijn vaak sterker, maar zijn moeilijker goed te combineren en kosten meer punten om te activeren. De punten worden aangeduid als CC, Chain Capacity, en zijn zeer beperkt. In het begin kun je slechts een handjevol aanvallen doen voordat je even moet rusten. Tijdens het rusten vult de CC zich aan en kun je vervolgens wederom aanvallen. Naarmate je verder in het spel komt, krijg je een grotere CC-balk. Toch blijft het zeer beperkt en dien je regelmatig even terugtrekken om op te laden. Dit zorgt voor een zeer dynamische speelstijl, dat aanvoelt als een soort eb en vloed.

Strategische laag

Het uitvoeren van een Assault Art of een Burst Art is gelinkt aan slechts twee knoppen. Je kunt die knoppen combineren met de vierpuntsdruktoets om verschillende soorten aanvallen te los te laten. In het menu kun je instellen welke aanvallen dit zijn en de keuze is reuze. Althans, de keuze wordt reuze. Je speelt namelijk verschillende vaardigheden vrij door titels te ontgrendelen. Drie verkrijg je door bijvoorbeeld bepaalde combo’s te maken in gevechten, maar ook door het winnen van nevenactiviteiten.

Eenmaal vrijgespeeld kun je per keer één titel activeren, waarna je die gaat trainen. Door te vechten stijg je in rank en verdien je nieuwe bekwaamheden. Dit kunnen actieve varianten (aanvallen) of passieve vaardigheden zijn, waarmee je bijvoorbeeld beter tegen vergif kunt. Heb je de hoogste rang in een titel behaald, dan blijf je voor altijd profiteren van de passives. Als je de aanvallen wil blijven gebruiken, dan dien je de daarbij horende titel actief te houden Dit zorgt voor een strategische laag, omdat je de passives van de ene titel met de attacks van de andere kunt combineren.

Van personage wisselen

In een gevecht bestuur je slechts één personage. De rest van je team vecht computergestuurd mee. Je hebt geen directe invloed op hun gedrag, maar kunt wel instellen hoe ze moeten vechten. Een magiër speelt meer defensief en een tank juist zeer offensief. Ook stel je zaken in als hoe vaak ze een voorwerp mogen gebruiken en hoe ze met speciale aanvallen moeten omgaan. Wil je toch echt een ander personage besturen, dan is er de keuze om te wisselen. In het begin zal je hier niet aan denken, maar op een gegeven moment dwingt het spel je om te wisselen.

En dan kom je erachter dat het vechtsysteem nog dieper gaat. Elk personage speelt namelijk duidelijk anders. Waar je met Asbel altijd tussen aanvallen en terugtrekken wisselt, zul je met Cheria zoveel mogelijk op afstand willen blijven. Zo word je minder geraakt en heb je tijd om spreuken uit te spreken. Hierbij is het verschil tussen verschillende vaardigheden ook duidelijker. Sommige spreuken duren langer om uitgesproken te worden of hebben een langere verwerkingstijd.

Overdonderend en toch restrictief

Het zorgt er ook voor dat Tales of Graces f Remastered een spel is met twee gezichten. In het begin werd ik overdonderd door de hoeveelheid aspecten. Gelukkig ontdekte ik al snel dat je niet van alles gebruik hoeft te maken. Wil je genieten van het spel, dan voldoet de basis van het vechtsysteem al. Maar wil je er wel diep in duiken, dan is er meer dan genoeg om je bezig te houden. En dat geldt voor meer. Zo zijn er puzzels en minigames en biedt het spel een uitgebreid craftingsysteem aan waarmee je flink wat tijd zoet kan zijn. Maar ook hier geldt dat het niet noodzakelijk is.

Het spel heeft helaas ook een restrictieve kant. Bij veel rpg’s begint het spel lineair en krijg je al snel de vrijheid om te gaan waar je maar wilt. Bij Tales of Graces f Remastered blijft het echter lineair. Af en toe heb je wel de gewenste vrijheid, maar al snel word je tegengehouden. Je zult vaak het bericht krijgen dat je niet de juiste richting op gaat, waarna je niet verder die kant op kunt lopen. Als je wel de juiste kant op loopt, dan blijft het gevoel van vrijheid eveneens uit. Het is heel duidelijk dat de makers willen dat je een specifiek pad bewandelt. Letterlijk. Zo is het niet altijd mogelijk ergens op het gras te lopen, omdat je dan tegen een onzichtbare muur aan wandelt. In sommige gebieden zijn de paden ook niet heel duidelijk, waardoor je het gevoel krijgt in een glazen huis op de kermis te lopen. Dat levert nogal wat frustraties op.

Mooie toevoegingen en aanpassingen

Een groot kritiekpunt op de originele Tales of Graces was hoe het spel er destijds uitzag. Bij Tales of Graces f was dit al verbeterd, maar werd het alsnog als matig ervaren. Bandai Namco heeft hier duidelijk naar geluisterd. Het visuele aspect bij Tales of Graces f Remastered is namelijk prima! Het ziet er scherp uit en de kleuren spatten van het scherm. Tijdens het vechten zijn een aantal dingen minder scherp, maar door het bewegen en de vele grafische aanvalseffecten merk je hier niets van. De meeste filmpjes zijn in 3D, maar af en toe worden ze als een animé getoond. Dat is een genot om naar te kijken en doet je verlangen naar een televisieserie van deze game.

Zoals veel remasters heeft ook deze game een aantal quality-of-life-verbeteringen gekregen. Dit is een lange lijst, maar een aantal hebben de gameplay daadwerkelijk verbeterd. Zo kun je nu met een druk op de knop sprinten in plaats van rennen. Of wordt er met een icoon aangegeven waar je naar toe moet om verder te komen in de huidige missie. En mocht je het vechten even zat zijn, dan kun je aanzetten dat je geen gevechten meer krijgt. Zelfs niet wanneer je tegen een vijand aanloopt. Je krijgt bovendien direct toegang tot de Grade Shop. Normaliter komt deze pas vrij na het uitspelen van het verhaal. Hierbij kan je enkele bonussen of debuffs activeren. Denk hierbij aan het verdienen van meer ervaringspunten of het sterker maken van monsters.

Tales of Graces f Remastered kopen?

Tot slot heeft Bandai Namco ook erg veel downloadable content toegevoegd aan deze remaster. Dit betreft voornamelijk wat extra conversaties en veel kostuums. Enkel de kostuums die oorspronkelijk met een licentie gebruikt mochten worden, zitten er nu niet bij. Dat houdt in dat er meer dan tachtig gratis dlc-pakketten. Maar als kers op de taart heeft de uitgever een epiloog toegevoegd. Hierin maak je mee hoe het er met de personages aan toe gaat na het hoofdverhaal. Hier hoort een nieuw gevaar bij, die de helden moeten omleggen. De epiloog introduceert tevens een nieuwe vechtstijl, waardoor spelers van het eerste uur ook iets unieks kunnen beleven.

Tales of Graces f Remastered is aanvankelijk een stroeve game; maar als je dat begin gehad hebt, wacht er een mooie rpg op je. Het verhaal grijpt je, de personages zijn interessant en het vechtsysteem werkt fijn. Waar het visuele aspect in het origineel tegenviel, heeft Bandai Namco dat wat ons betreft rechtgetrokken. Ook de overige toevoegingen en aanpassingen zorgen ervoor dat het speelplezier alleen maar groter wordt. Mocht je het origineel nooit gespeeld hebben, dan is deze remaster een echte aanrader. En heb je wel al ervaring met dit deel? Dan is het alsnog een topper om opnieuw te spelen.

Tales of Graces f Remastered is gespeeld op de Nintendo Switch. Bandai Namco heeft een recensiecode gegeven voor de review. De rpg is bij Bol.com te koop voor PlayStation 5, Nintendo Switch en Xbox Series. Op Amazon hebben we alleen de Nintendo Switch-versie gezien, naast de PlayStation 3-variant. Mocht je iets kopen via de affiliatelinks, dan kunnen we daar een kleine vergoeding aan overhouden. Wil je verder kletsen over de game? Meld je dan aan voor onze Discord!