Suikoden I en II bewijzen in de HD Remaster hun klasse

Echte rpg-liefhebbers zijn ongetwijfeld bekend met de Suikoden-serie. Squaresoft veroverde ooit de markt met Final Fantasy, terwijl Enix furore maakte met Dragon Quest. Op de zijlijn stond Konami, die besloot zich in de jaren negentig eveneens te wagen aan het genre. Hoewel het bedrijf bekend stond om compleet andere spellen, slaagde het erin te scoren. Het eerste deel is dan ook zo’n honderdvijftig euro waard, terwijl deel twee bijna de driehonderd aantikt. Dat weten we dankzij de CLZ Games-app. Om de games toch betaalbaar aan de geïnteresseerden te kunnen aanbieden, en de serie dit jaar dertig jaar bestaat, heeft Konami een remaster van de eerste twee delen uitgebracht.

Suikoden is gebaseerd op één van de vier klassiekers uit de Chinese literatuur: Water Margin (vertaald in het Japans is dat Suikoden). In dat verhaal komt een man in opstand tegen de regering. Langzaamaan groeit zijn aanhang tot honderdacht man. Dat is tevens de rode draad in de Suikoden-spellen. In deel één, The Gate Rune, ben je een zoon van een belangrijke officier in het leger. Je komt er achter dat de koning kwaadachtige plannen heeft, waardoor er een verzetsgroep opgericht wordt. Door omstandigheden word je hier de leider van en daarmee begint je queeste om een groot genoeg leger bij elkaar te krijgen. Jullie doel wordt het koninkrijk te laten vallen.

Verzamel ze allemaal

In het tweede deel, The Dunan Unification Wars, ben je een soldaat in het leger van een ander koninkrijk. Op het moment dat er tijdens een oorlog een vredesverklaring is uitgeroepen, wordt jouw compagnie aangevallen door je eigen koninkrijk. Het is dit keer de prins die kwaadachtige plannen heeft. Je weet te ontsnappen, maar krijgt wel de blaam van dit voorval. Het is nu de taak om je naam te zuiveren en de prins tegen te houden. Hiervoor dien je honderdacht krijgers te verzamelen.

Wat Suikoden uniek maakt is dat elk personage een achtergrondverhaal heeft. Je krijgt niet alleen het verhaal van de hoofdpersonen mee, ook de vele zijpersonages hebben diepgang. Ze hebben allemaal een levensmotto en doel. En ze hebben stuk voor stuk een eigen relatie met de hoofdpersoon. In beide spellen krijg je op een gegeven moment beschikking tot een kasteel. Hier lopen alle verzamelde helden rond, waarbij je het gevoel krijgt dat je leger echt leeft. Zodra je iemand werft, zal ook de dynamiek in je kasteel veranderen.

Om alle honderdacht personages te kunnen verkrijgen, zal je veel heen en weer moeten reizen. Sommigen zullen zich bij je leger voegen na een gebeurtenis, maar voor anderen moet je soms even puzzelen. Denk hierbij aan het groot genoeg maken van je heldengroep, het meenemen van een bepaalde persoon in je team of het voltooien van een zijmissie. Het geeft een gevoel van voldoening zodra het lukt om wederom iemand te werven. Je hoeft overigens niet alle helden te verzamelen om het spel uit te kunnen spelen, maar doe je dit wel dan word je beloond met het ware einde. Het verzamelen van de helden is dan ook meteen het meest unieke aan de serie.

Een basale rpg-ervaring

Suikoden I: The Gate Rune is duidelijk een voorzichtige eerste stap in het rpg-genre geweest. Het spel duurt slechts twintig uur om volledig uit te spelen en biedt een vrij basale rpg ervaring. Je loopt van gebied naar gebied, vaak over een wereldmap, en komt regelmatig vijanden als random encounter tegen. Tijdens het vechten heb je de mogelijkheid om te slaan, te verdedigen, een voorwerp te gebruiken of een rune te gebruiken. Runes zijn speciale voorwerpen, waarvan een personage hooguit één kan dragen. Hiermee krijgt de vechter een speciale vaardigheid, wat te vergelijken is met een magieaanval in andere rpg-series. Je helden (en tevens de vijanden) staan in twee rijen van drie, waarbij de positie uitmaakt. Sommigen kunnen enkel aanvallen als ze vooraan staan, anderen kunnen enkel de voorste rij aanvallen ongeacht waar ze staan en er zijn personages die altijd elke vijand kunnen raken.

Versla je een vijand, dan krijg je ervaringspunten. Bij genoeg ervaringspunten stijgt het personage een level en worden bepaalde eigenschappen beter. Ook kun je de wapens sterker maken bij een smid en word je wat sterker door bepaalde kledingstukken te dragen. Het inventorysysteem is helaas wel een beetje matig. Je kunt slechts een handvol voorwerpen per held meenemen en daar vallen de kledingstukken ook onder. Het effect is dat je regelmatig bezig bent met het managen van je rugtas. De helden kunnen daarnaast elkaars voorwerpen niet gebruiken. Omdat je er constant voor moet zorgen dat iedereen de juiste items heeft, kan het zijn dat je veel met items aan het jongleren bent.

Maar basaal kan goed zijn

Suikoden II: The Dunan Unification Wars leert duidelijk van zijn voorganger. Hoewel een groot deel van de ervaring hetzelfde blijft, voerde de ontwikkelaar toch wat verbeteringen door. Zo heb je in dit deel wel een gezamenlijke rugtas en kunnen personages meerdere runes dragen. Door die laatste aanpassing wordt de strategische laag duidelijker en belangrijker. Ga je puur voor de aanval of combineer je bijvoorbeeld bliksemaanvallen met vaardigheden waarmee je teamgenoten geneest? Ook buiten de gevechten om is er in het tweede deel veel meer te doen. Waar je in The Gate Rune enkel van dorp naar dorp liep om het verhaal te volgen en personages te werven, zijn er nu veel meer zijmissies te vinden. Ook zijn er tal van minigames toegevoegd.

Hoewel het tweede deel meer diepgang heeft, blijft het een vrij standaard rpg-ervaring. Maar dat zorgt ervoor dat je het spel lekker op je gemak kunt spelen. De verschillende game-aspecten passen namelijk als puzzelstukjes in elkaar. Daardoor voelt het tweede deel als een volwaardige en complete ervaring. Begrijp me niet verkeerd: de verhalen in beide games zijn interessant; maar in The Dunan Unification Wars is het duidelijk wat serieuzer en diepgaander van aard. Het vechtsysteem is simpel, maar geeft ondanks dat toch voldoening. En het verzamelen van de vele personages blijft gewoon leuk om te doen. Het is me na het spelen van deze twee delen in elk geval duidelijk waarom de serie zo populair is geworden.

Prachtig voor oog en oor

Suikoden I en II zijn altijd bejubeld om de pixelart. De personages zijn ondanks de pixels zeer gedetailleerd, waardoor je emoties en kleine gebaren feilloos herkent. In de remaster is die stijl behouden. Wel heeft Konami de omgevingen flink aangepakt (zonder ergens op in te leveren). Het is net geen HD-2D dat we bijvoorbeeld bij Octopath Traveler of de Dragon Quest III-remake terug zien, maar het doet er wel erg aan denken. Ook de user interface is vernieuwd, waardoor de menu’s een stuk moderner en overzichtelijker aanvoelen.

Een ander pluspunt uit het origineel was de muziek. Hoewel deel één geen memorabele nummers had, was er ook niks over te klagen. Deel twee had wel nummers waar je los op ging en dat is in de remaster alleen maar nog beter geworden. De muziek is namelijk zuiverder en dynamischer gemaakt. Dit laatste houdt in dat de muziek vloeiend in elkaar overgaat aan de hand van de situatie. Luister je naar de serene tonen van het bos waar je doorheen loopt en word je aangevallen? Oorspronkelijk veranderde de muziek direct, maar nu bouwt het tempo geleidelijk op.

Auto-savefunctie zonder waarde

Op audiovisueel vlak heeft Konami dus goed werk geleverd. En op het eerste gezicht leek het hierbij te blijven. Maar er zijn veel kleine quality-of-life-verbeteringen, die het spel een stuk toegankelijker maken. Om te beginnen heeft de ontwikkelaar een moeilijkheidsgraad toegevoegd, waardoor je nu een makkelijke, normale en moeilijke modus hebt. Bij de eerste twee kun je tijdens het spelen nog veranderen in moeilijkheid, maar bij de hoogste graad zit je eraan vast. Om het spel iets gemakkelijker te maken, heeft het nu ook een auto-savefunctie.

Het idee hiervan is dat je niet urenlang aan progressie opnieuw hoeft te doen doen nadat je sterft. In de praktijk heeft de functie echter weinig waarde. Op een of andere manier denkt Konami dat het een goed idee is om de automatische opslagpunten enkel bij de reeds bestaande plaatsen te positioneren. Het zou pas effect hebben gehad als ze bijvoorbeeld halverwege kerkers zouden staan, waar je al een tijd geen mogelijkheid hebt gehad om op te slaan. Of na een willekeurig gevecht. Nu heb je er gewoon niets aan.

Geen Holy Orb en timer meer

Een toevoeging waar ik wel erg dankbaar voor ben, zijn de versnelde gevechten. Je hebt de optie om met een druk op de knop een (deel van een) gevecht automatisch te laten verlopen en te versnellen. Dit is erg fijn voor als je voor de honderdste keer zwakke vijanden tegenkomt. Een nadeel is dat de helden alleen maar normale aanvallen uitvoeren, maar dit is geen probleem bij de minder sterke monsters. Alle aanvallen, animaties en zelfs muziek gaan dan lekker snel.

En over snelheid gesproken: je hoeft geen Holy Orb meer te vinden om te kunnen rennen. Dat was in het origineel wel het geval. In de remaster heb je hier al direct de beschikking over. Daarnaast heb je in het tweede deel meteen de optie om de timer uit te schakelen. Dat verlaagt de druk tot sneller spelen aanzienlijk. In de oorspronkelijke game telt die timer af tijdens het spelen en als je niet snel genoeg bent, kun je een bepaalde missie niet halen. Destijds was de tijd die je kreeg best krap, maar daar hoef je nu niet meer over na te denken. Je kunt dus gewoon spelen hoe je wil en lekker de tijd nemen voor het tweede deel.

Suikoden I & II HD Remaster kopen?

Suikoden is een serie die onder de role playing gameliefhebbers bekendstaat als een top-rpg. Deel één en vooral twee zijn echte klassiekers die je eigenlijk gespeeld moet hebben. Doordat beide games tegenwoordig echt niet te betalen zijn, is het dus mooi dat Konami ze opnieuw uitbrengt. Alleen daarom zou het advies al zijn om deze remaster te gaan kopen. Dat er ondertussen genoeg liefde in het project gestoken is, is een kers op de slagroomtaart. De aanpassingen kan ik ontzettend waarderen en zorgen voor een gestroomlijnde en toegankelijke ervaring.

De vernieuwde achtergronden zien er prachtig uit en werken goed met de pixelart-personages. En hoewel de muziek vroeger al top was, is dit alleen maar beter geworden doordat alles nu helderder en dynamischer is. En die snelheidsknop is zo fijn dat we hopen dat gamemakers ze blijven toevoegen. Wil je de twee klassiekers opnieuw ervaren of juist voor de eerste keer kunnen spelen? En houd je van traditionele rpg’s en lijkt het verzamelen van veel personages je wat? Dan is Suikoden I & II HD Remaster: Gate Rune and Dunan Unification Wars een absolute aanrader.

Konami heeft ons een recensiecode opgestuurd voor de review. We hebben de game gespeeld op pc (Steam Deck). De game is verkrijgbaar bij Bol voor Xbox Series en PlayStation 5. Ook kun je altijd kijken of Amazon hem aanbiedt. Daarnaast kun je terecht bij Nedgame en hem aanschaffen voor Nintendo Switch, PlayStation 5 en Xbox Series. Voor meer gamerecensies kun je terecht in ons uitgebreide overzicht. Vergeet je daarnaast niet aan te melden voor onze Discord!