Lunar Remastered Collection zet de serie goed op de kaart

Lunar Remastered Collection dompelt ons opnieuw onder in de jaren negentig. Een tijd waar veel van ons goede herinneringen aan hebben. En bij sommigen speelt de Lunar-serie daar ook een rol in. De reeks zag het levenslicht in 1992, toen Lunar: The Silver Star in Japan op de Sega Mega-CD verscheen. De game werd een grote hit in Japan en verkocht vrijwel evenveel als de Sega Mega-CD zelf. Ook in Amerika viel het spel goed in de smaak. Toen twee jaar later het tweede deel, Lunar: Eternal Blue, verscheen, was het duidelijk: de serie zou een ouderwetse klassieker worden.

Als Europeanen hadden wij echter pech, want de games kwamen enkel in Japan en Amerika uit. Ook de PlayStation 1-port en de Game Boy Advance-spin-off bereikten onze winkelrekken niet. Pas in 2006 konden wij kennis maken met de serie, al was dat met de spin-off Lunar: Dragon Song op de Nintendo DS. Vier jaar later kwam er een PSP-port van het eerste deel uit, waarvan wij ook konden genieten. Het tweede deel hebben we echter nooit officieel hier kunnen spelen. Daar is nu verandering in gekomen, met een remaster van zowel The Silver Star als Eternal Blue.

Veel te beleven in Lunar Remastered Collection

In de wereld van Lunar draait het vooral om twee ‘planeten’: de Blue Star en de bijbehorende maan Silver Star, ook bekend als Lunar. In het verleden bevolkten een aantal rassen de Blue Star. Toen echter de kwaadaardige god Zophar verscheen, moest de godin Althena ingrijpen om hem tegen te houden. Met veel moeite wist ze hem in een andere dimensie op te sluiten, maar die handeling kostte wel het leven van de planeet. De Blue Star was niet meer bewoonbaar en Althena zorgde ervoor dat Lunar een nieuwe woonplaats werd. Na een flink aantal decennia veranderde dit stukje geschiedenis langzaamaan in een mythe.

In Lunar 1 (The Silver Star) spelen we als Alex, een jongeman in een klein dorpje. Hij is een groot fan van Dyne, een drakenridder. Om de zoveel tijd staat er een nieuwe drakenridder op, die vervolgens de planeet beschermt tegen kwaadaardige krachten. Om een drakenridder te worden, dien je de vier verborgen draken te vinden en hun uitdagingen te voltooien. Op een dag komt een vriend van Alex aangerend met het gerucht dat één van de draken in een grot nabij zou zitten. De jongens besluiten om er naartoe te gaan en belanden zo in een avontuur waarbij Alex een drakenridder wordt en de planeet tegen een verborgen slechterik moet beschermen.

Bij het tweede deel (Eternal Blue) kruipen we in de huid van Hiro. Deze jonge avonturier komt op een dag Lucia tegen in een afgesloten toren. Lucia is een godin en komt van de Blue Star vandaan. Ze is op zoek naar Althena, aangezien de kwaadaardige Zophar ontsnapt is en op Lunar weer aan het herrijzen is. Enkel samen kunnen de twee godinnen Zophar tegenhouden. Er is echter één probleem: Althena is spoorloos, terwijl Lucia gezien wordt als de Destroyer, een wezen dat Lunar komt vernietigen. Aan Hiro de taak om Lucia te vergezellen in een zoektocht naar Althena en om de herrijzing van Zophar tegen te houden.

De waarde zit in kleine hoekjes

Vooral bij Lunar 1 is het verhaal niet bijster origineel. De wereld komt in gevaar en een willekeurig iemand raakt uitverkoren om hier verandering in te brengen. En toch werkt het verhaal, dankzij de kleine nuances en een brede basis. Tijdens het spelen kom je veel te weten over de geschiedenis van Lunar, Althena, de draken en meer. Hierdoor krijgt je missie meer lading en raak je gemotiveerder om er echt voor te gaan. Het leuke is daarbij ook dat Lunar 2 zich ongeveer duizend jaar later afspeelt en je de ontwikkelingen in die tijd terugziet. Zo zijn bepaalde dorpen uitgegroeid tot echte steden. Of een winkel die de vriend van Alex in deel één opende, bleek erg goed te lopen, maar staat nu op het punt om failliet te gaan doordat zijn nageslacht geen gevoel voor verkopen blijkt te hebben. De avonturen uit Lunar 1 worden dan ook her en der genoemd wanneer je met willekeurige mensen praat.

Het vechtsysteem is eigenlijk ook niet bijzonder te noemen, op één aspect na. Lunar is een traditionele jrpg, waarbij je in een gevecht komt zodra je een monster in het veld aanraakt. Het beeld verandert in een slagveld en in beurten val je elkaar aan. Hierbij kan je kiezen of je een normale aanval doet of een speciale vaardigheid wilt gebruiken. De speciale vaardigheden kosten wel manapunten, waardoor je hier bewust mee om moet gaan. Wat het vechtsysteem iets unieker maakt, is dat het uitmaakt waar je staat. Aanvallen hebben namelijk een bereik. Het kan dus goed dat je strijder eerst een stuk dient te lopen en pas bij de volgende beurt zijn of haar aanval kan uitvoeren. Uiteraard geldt dit ook voor de vijanden. Dit strategische aspect voelt niet super uniek aan, maar lijkt wel op een fijne frisse wind. Of nou ja, meer een stevige bries.

De jaren 90 in hedendaagse stijl

De ontwikkelaar van Lunar Remastered Collection heeft samengewerkt met de oorspronkelijke ontwikkelaar om Lunar succesvol naar de 21ste eeuw te krijgen. De basis is gelijk gebleven, maar er zijn veel kleine dingen aangepast of toegevoegd om het spel modern aan te laten voelen. De personages en omgevingen ogen nog steeds pixelachtig, maar alles is nu scherp terwijl nieuwe effecten helpen de wereld tot leven te komen. En niet onbelangrijk: je kunt het spel nu in widescreen spelen, zonder uitgerekte zijkanten of balken.

De typische tussenfilmpjes in animestijl, zoals je die kent uit de jaren negentig, zijn ook aangepakt en zien er prachtig uit. Wil je echter de oorspronkelijke graphics hebben, dan kun je dit in het hoofdscherm kiezen. Dit is een beetje omslachtig, doordat je hiervoor uit je speelsessie moet. Maar je savefile is gelukkig wel voor beide varianten te gebruiken. Qua geluid is er ook flink gesleuteld, aangezien je nu ook kunt kiezen voor Engelse voice acting. En dan zijn er nog een flink aantal quality-of-life-verbeteringen. Denk hierbij aan je rugtas die de voorwerpen alvast slim kan sorteren of een optie waarmee je gevechten twee of drie keer zo snel kan laten verlopen.

Net even wat moderner

De meeste quality-of-life verbeteringen zitten echter enkel in Lunar 1. Hierdoor voelt het eerste deel net wat moderner aan, terwijl het tweede deel eigenlijk meer te bieden heeft. Dit vind ik dan ook een gemis van de ontwikkelaars. Een voorbeeld is de automatische vechtoptie. In het eerste deel werkt die prima. De AI maakt goede keuzes en je kunt per personage bepalen of je dit wil activeren of niet.

In Lunar 2 heb je echter enkel de mogelijkheid om dit voor heel de groep aan te zetten en zijn de keuzes die de AI maakt soms erg vreemd. Zo voert die regelmatig een aanval uit dat heel het veld raakt, terwijl er nog maar één vijand over is. Aangezien die aanvallen meer manapunten kosten, is dat erg zonde. Ook heb ik regelmatig een situatie waarbij ik een vijand gecharmeerd heb, waardoor het tijdelijk zijn medemonsters aanvalt. Het is dus slim om die vijand dan als laatste aan te vallen, maar de AI doet er alles aan om die juist zo snel mogelijk neer te halen.

Steken laten vallen

Andere onderdelen in deel twee waarbij de ontwikkelaar steken heeft laten vallen zijn onder andere het rennen, de opslaanhotkey en statistieken van accessoires. In Lunar 2 kun je rennen, maar slechts voor een seconde. Vervolgens duurt het drie seconden voordat je dat nogmaals kunt doen. Het zijn dus korte sprintjes, waarbij je het gevoel hebt dat je meer aan het wachten bent dan dat het effect heeft. En qua opslaan kon je in Lunar 1 met één knop direct je spel gaan opslaan, terwijl in deel twee je per se via het menu moet gaan wat een aantal klikken kost.

En wanneer je in een winkel bent, krijg je enkel met een pijl omhoog of omlaag te zien of het voorwerp beter of slechter is. Je kan ook beide pijlen tegelijkertijd krijgen, waardoor je niet weet welke statistieken nou wel beter zijn en welke juist slechter. Pas na het aanschaffen kun je dit inzichtelijk krijgen. Dit terwijl het in het eerste deel wel direct te zien was. Dit zijn geen grote minpunten, maar zouden de remaster wel net wat fijner hebben gemaakt.

Lunar Remastered Collection kopen?

Eindelijk kunnen wij de eerste twee Lunar-games ook in Europa spelen. Aanvankelijk keek ik erg naar de remaster uit, aangezien de twee spellen in Japan en Amerika cultklassiekers zijn. Maar toch had ik twijfels, aangezien de games er wel erg ouderwets en misschien gedateerd uitzien. Zou dat vandaag de dag nog steeds wel werken? Het antwoord is een duidelijke ja van mijn kant. Lunar Remastered Collection biedt weinig unieks aan, maar de games zitten wel gewoon goed in elkaar. Je komt interessante personages en gebieden tegen en de wereld leeft echt voor je gevoel. Het vechtsysteem is niet het meest boeiende dat we in rpg’s gezien hebben, maar is wel vermakelijk en overzichtelijk. Hierbij is het versneld vechten wel echt een goede toevoeging.

De andere verbeteringen en toevoegingen van de ontwikkelaar zijn ook erg welkom. Hoewel het jammer is dat de makers niet meer quality-of-life-verbeteringen doorgevoerd hebben in Lunar 2, zijn de aanwezige aanpassingen desondanks fijn. De games zien er tot slot goed en modern uit, waarbij het alsnog de vertrouwde jaren negentigstijl uitademt. Al met al is het een geslaagde remaster geworden en zijn de games (nog steeds) leuk om te spelen.

GungHo heeft ons een recensiecode opgestuurd voor de review. We hebben Lunar Remastered Collection gespeeld op Nintendo Switch. De game is verkrijgbaar voor PlayStation 4 en Nintendo Switch. Mocht je iets aanschaffen via de affifliatelinks, dan kunnen we daar een kleine commissie aan overhouden. Voor meer gamereviews kun je terecht in ons overzicht. Je kunt je daarnaast aanmelden voor onze Discord, waar we het over dit soort spellen en meer hebben.