Breath of Death VII: The Beginning: Reanimated vermaakt met humor
Breath of Death VII: The Beginning: Reanimated wist als parodie-rpg ooit indruk te maken. Het spel is inmiddels gereanimeerd en wij kijken of dit wel een goed idee is. Als je van humor en lage prijzen houdt, dan komt het wel goed.

In 2010 verscheen het spel Breath of Death VII: The Beginning op Xbox Live Arcade, dat onverwachts een bescheiden succes werd. Ondanks het feit dat ik een flinke selectie Arcade-games gespeeld heb, heb ik deze parodie-rpg toch gemist. Hoe dit heeft kunnen gebeuren, is mij onbekend. Maar ik krijg nu een tweede kans dankzij de Reanimated-versie. Weet die mij alsnog enthousiast te maken? Of kon het spel beter in 2010 achterblijven?
In Breath of Death krijgen we te maken met een hevig verhaal, dat qua toon en karakter precies binnen het genre past. De wereld zoals wij het kennen bestaat niet meer. Er woedde een flinke oorlog, waarbij een land een atoombom gebruikte. Alle levende wezens werden hierdoor geraakt en stierven. Maar dit was zeker niet het einde. De zogenaamde Ondoden hadden nu het rijk voor zich alleen, waardoor er een nieuwe samenleving ontstond. Jarenlang ging dit goed, tot er een kwaadaardig leger verscheen. Welke helden zouden opstaan om de wereld de broodnodige vrede te brengen? Het antwoord zal je verbazen: jij bent er namelijk één van.
Klassieke games en easter eggs
Je speelt als het skelet Dem. Als avonturier reis je rond op zoek naar vele schatten. Het probleem is echter dat je niet kunt praten. Gelukkig heeft het spel hiervoor Thoughts-Subtitle-O-Matic uitgevonden, waarmee je de gedachten van Dem kunt volgen. En blijkbaar denkt hij aan veel klassieke games, films en muziek. Zijn gedachten zitten namelijk vol met easter eggs. Ook verbreekt hij regelmatig de vierde wand door rechtstreeks tegen de speler of de verhalenverteller te praten. Dit gegeven past dan ook goed bij het feit dat Breath of Death VII een parodie-rpg is. Het zit boordevol humor, verwijzingen, stereotypen en spelelementen die regelrecht uit bekende games overgenomen zijn.
Je zal dus veel herkenbare elementen tegenkomen. Toch weet het spel ook een aantal unieke dingen te introduceren. Zo zoek je tijdens het vechten een goede balans op tussen snelheid en tactiek. Na elke beurt worden de vijanden sterker, waardoor je niet te lang in een gevecht wil blijven. Aan de andere kant bouw je met veel aanvallen een combo op. Hoe hoger de combo, hoe meer schade je doet. Let hierbij wel op dat sommige vijandige aanvallen verenigde aanvallen kunnen verbreken. Gelukkig staat Dem er niet alleen voor. Zoals het een goede rpg betaamt, maakt hij tijdens zijn avontuur nieuwe vrienden die meevechten. Door samen te vechten vul je een meter. Zodra die vol is, kan je een Unite Technique gebruiken; je kiest dan een teamgenoot uit en samen voeren jullie een krachtige aanval uit.
Prachtige 16-bit uitstraling
Na een gevecht krijg je een groot deel van je gezondheid terug. De manabalk wordt echter maar een klein beetje aangevuld. Dit zorgt ervoor dat je veel gevechten achter elkaar kunt aangaan, maar je steeds minder sterke aanvallen kunt uitvoeren. Alleen bij een opslagpunt kun je de manabalk vullen. Het loont dan ook om zo’n punt te zoeken en vervolgens in de buurt vijanden te gaan verslaan. Het spel wordt al snel pittig qua moeilijkheidsgraad, waardoor grinden bijna een vereiste is. Elk gebied heeft wel een maximum aan vijanden. Zodra die op zijn, zullen er geen gevechten meer plaatsvinden. Ideaal om het gebied rustig te verkennen en schatkisten te vinden. Wil je toch doorvechten, dan kan je in het menu handmatig een gevecht starten. Dit geeft het spel een dubbel karakter: enerzijds ben je veel tijd kwijt aan herhalende gevechten, maar anderzijds zorgt die maximale hoeveelheid vijanden ervoor dat je ook progressie blijft boeken.
Ontwikkelaar Shadow Layer Games, dat opgericht is door één van de oorspronkelijke makers van het origineel, heeft duidelijk een liefde voor de titel. De remake is van de grond af opnieuw opgebouwd. Waar het origineel op een goedkope Final Fantasy I leek, heeft Reanimated een prachtige 16-bit uitstraling. De muziek is ook geheel opnieuw gemaakt. Hiervoor heeft de componist van Dust: An Elysian Tail zijn kunsten getoond. Maar ook is er aan de gameplay gesleuteld. De developer heeft kleine aanpassingen doorgevoerd om het avontuur soepeler te laten verlopen. En mocht je na het uitspelen gevoelsmatig nog niet klaar zijn met de game, dan kun je losgaan in nieuwe modi. De opvallendste is Dragonduck (naast Hard+). Die speel je vrij door bepaalde voorwerpen te vinden tijdens je avontuur en brengt een compleet nieuwe wereld met zich mee.
Breath of Death VII: The Beginning: Reanimated kopen?
De Dragonduck-modus verlengt de speelduur aanzienlijk. Dat is ook wel nodig, aangezien het basisspel slechts vier tot zes uur duurt. Je betaalt niet veel voor de game, maar voor een rpg verwacht je meer uren kwijt te zijn. Iets wat ik gehoopt had van deze remake is dat de moeilijkheidsgraad beter ingedeeld was. Het spel begint erg makkelijk, maar wordt al snel erg uitdagend. Je hebt haast geen tijd om hierop voor te bereiden, wat jammer is. Er zit dus een behoorlijke moeilijkheidscurve in.
Die twee punten zorgen ervoor dat het spel geen klassieker is. Maar laat je er niet te veel door afschrikken. Breath of Death VII: The Beginning: Reanimated is een solide remake van een vermakelijke indie-rpg. De humor, verwijzingen, unieke spelelementen, lage prijs en verbeteringen zorgen ervoor dat dit zeker geen miskoop zal zijn. Het spel kost immers slechts vijf euro, waardoor je je er geen buil aan kunt vallen. Zoek je een grappige rpg voor tussendoor die weinig tijd opslokt en toch die jeuk kan wegkrabben, dan past dit spel perfect in jouw straatje.
We hebben een recensiecode gekregen om de game te kunnen reviewen. Voor meer gamereviews kun je in ons uitgebreide overzicht terecht.