Atelier Yumia experimenteert met de adem van de wildernis
Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & the Envisioned Land is een nieuwe titel in een oude rpg-serie met meer dan veertig delen en spin-offs. Sven laat zich daardoor echter niet tegenhouden en duikt in de magische wereld om te zien wat de reeks zo bijzonder maakt.
Met Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & the Envisioned Land brengen ontwikkelaar Gust en uitgever Koei Tecmo een frisse wind in de 28 jaar oude serie Atelier. Een franchise die uit 26 delen bestaat en daarnaast nog 17 spin-offs bevat. Ondanks het feit dat er zóveel games uitgebracht zijn, ging de serie tot nu toe aan me voorbij. Maar met Atelier Yumia, en de veel te lange subtitel, is daar verandering in gekomen. Vol interesse ben ik de, voor mij onbekende, wereld van alchemie ingedoken.
Ken je de serie ook nog niet? Schrik dan zeker niet van de hoeveelheid voorgangers. Je hoeft die niet allemaal gespeeld te hebben om te begrijpen wat er gebeurt. De Atelier-games zijn namelijk allemaal losse verhalen. Ze spelen enigszins in dezelfde wereld af, maar hebben over het algemeen geen overlap met elkaar. Je kunt wel subseries vinden, zoals de Atelier Ryza-delen. Dit zijn drie games die dezelfde naam dragen, maar dan met een nummertje erachter. Dit zijn duidelijk opvolgers van elkaar. Atelier Yumia is echter een compleet nieuw deel, waar je het ook als nieuwkomer gewoon kunt spelen (zonder last te hebben aan een gebrek aan voorkennis).
De duistere kant van alchemie
Het grootste gemeenschappelijke onderdeel van de Atelier-serie is alchemie. Elk deel draait qua verhaal en gameplay om die oude tak van de natuurfilosofie. Voor de onwetenden: alchemie is de voorloper van scheikunde. Heel lang onderzochten mensen op de meest uiteenlopende manieren materialen en geloofden ze erin dat er een mogelijkheid bestond om elementen om te zetten in andere vormen. Tegenwoordig weten we dat dit niet mogelijk is en dat het een soort magie zou zijn, maar dat was vroeger wel anders. In de wereld van Atelier is dit echter werkelijkheid.
Yumia, de hoofdpersoon, is één van de laatste alchemisten. Toen ze nog jong was, hielp ze haar moeder in een winkel vol met spullen die door middel van alchemie gemaakt waren. Maar op een dag vindt er een gigantische ontploffing plaats in één van de buurnaties en rent Yumia’s moeder weg. De laatste woorden die ze in het bijzijn van haar dochter uitte waren dat alleen zij de boel kon redden. Een aantal jaar later wordt Yumia voorgesteld als de nieuwste telg in een onderzoeksgroep. Die groep ontvangt haar niet hartelijk, aangezien alchemie inmiddels taboe geworden is. Die mysterieuze kracht schijnt de gigantische ontploffing destijds veroorzaakt te hebben. En dat heeft destijds duizenden levens gekost. Maar Yumia is vastberaden: alchemie is niet slecht. Haar doel is dan ook om erachter te komen wat er daadwerkelijk gebeurd is.
Atelier in een nieuw jasje
Waar de vorige Atelier-games vrij luchtig waren, is ontwikkelaar Gust met Atelier Yumia een duistere richting ingeslagen. In plaats van verhalen over hoe een alchemist beter wordt op school, hoe je een alchemiewinkel populair maakt of een coming-of-age van een alchemist, gaat het dit keer om gruwelijke ontwikkelingen. Zo bestaat er aan het begin van het verhaal veel discriminatie tegen alchemisten. En later kom je tot ontdekking dat ook slavernij en gruwelijke experimenten op mensen een belangrijke rol spelen. Nog steeds zijn er de (typische) luchtige Atelier-momenten, maar het is duidelijk dat de game dit keer een volwassener karakter heeft.
Ook qua gameplay heeft Gust geëxperimenteerd. In de basis is er niet veel veranderd: je loopt door een open wereld, verzamelt her en der materialen, gebruikt alchemie om voorwerpen en wapens te maken en vecht ondertussen met veel vijanden. De open wereld dit keer is gigantisch en overal is wel wat te doen. De ontwikkelaar heeft zich wel duidelijk laten inspireren door The Legend of Zelda: Breath of the Wild en Tears of the Kingdom. Vrijwel elke locatie die je tegenkomt kun je bereiken. Ga je via de paden of ben je creatief en spring je van de ene rots op de andere om hogerop te komen? Ook het verzamelen van voorwerpen is wat meer Zelda-esque geworden. Niet langer hoef je voor elk soort materiaal een ander gereedschap te pakken, maar klik je eenvoudig op de verzamelknop terwijl je er langs loopt. Dit versterkt het genot van ontdekken, zowel van gebieden als van alchemierecepten, flink. Gelukkig zitten er in Atelier Yumia ook geen missies die op tijd lopen, wat in een aantal vorige delen wel het geval was. Wil je dus genieten van de omgeving, dan kan dat en komen de missies later wel aan de pas.
Snelle gevechten tussendoor
In de levendige wereld lopen talloze monsters rond. Kom je in aanraking met zo’n beest, dan vindt er een gevecht plaats. Ook hier heeft ontwikkelaar Gust een nieuwe draai aan gegeven. Niet langer heb je te maken met turn-based gevechten, maar de actievolle variant. Je kunt simpele aanvallen uitvoeren met een enkele knop, of combo’s door meerdere buttons achter elkaar in te drukken. Het voelt ergens een beetje als button bashen aan. Omdat je elke vaardigheid slechts een paar keer gebruiken kunt, krijg je toch een beetje een gevoel van tactiek. Je moet namelijk bewust wisselen tussen aanvallen en vaardigheden om niet in je hemd te staan. Na een paar seconden laadt een aanval op, waardoor je reeds gebruikte combo’s kunt maken. Daarnaast kan je of dichtbij of op een afstand vechten. De vijanden beschikken veelal over dezelfde mogelijkheden.
Gelukkig is er iets meer diepgang in het vechtsysteem. Ontwijk je op het juiste moment, dan krijg je soms de mogelijkheid om samen met een teamgenoot een sterkere vaardigheid uit te voeren. Hierna moet die wel opladen, dus gebruik die bewust en op de juiste momenten. Ook kun je soms wisselen met een teamgenoot, waarna hij of zij een sterke aanval uitvoert. Zo blijf je op de andere personages letten en speel je ook regelmatig met hen. En buiten het vechten om kun je met alchemie bepaalde vechtvoorwerpen maken. Dit zijn een soort subwapens. Tijdens het vechten kun je die voorwerpen tevoorschijn halen en inzetten. Ook deze items moet je opladen nadat je ze een paar keer gebruikte.
Elke medaille heeft een keerzijde
De synergie tussen alle onderdelen van Atelier Yumia is groot. Nieuwe gebieden ontdekken is verschrikkelijk leuk en recepten vinden en daarmee voorwerpen creëren met alchemie werkt intuïtief. Het verhaal is dankzij de duistere randjes gelukkig interessant genoeg en de gevechten zijn simpel doch doeltreffend. Het spel heeft daarom positief verrast. Maar er zijn ook zeker negatieve punten te benoemen. Zo zorgt het vechtsysteem ervoor dat baasgevechten vrij snel voorbij zijn en soms zelfs korter duren dan bij normale vijanden. Verder heb je de optie om je eigen basis uit te breiden met zelf ontworpen huizen. Maar de praktijk leert dat je dit eigenlijk niet doet. Dit kost namelijk veel tijd en moeite, terwijl er geen duidelijke meerwaarde aan vast zit. Gelukkig zijn er kant-en-klare gebouwen die je kunt plaatsen.
Het grootste nadeel dat ik ondervond had echter niets met de game te maken, maar met de versie die ik speelde: die op de Nintendo Switch. Het is duidelijk dat Atelier Yumia gemaakt is voor de PlayStation 5 en vervolgens geport is naar de pc, Xbox Series X en Nintendo’s verouderde handheld. Waar dit voor de andere platformen geen problemen oplevert (voor zover ik kan zien), is dat bij de Switch wel het geval. Nintendo’s pareltje is namelijk niet krachtig genoeg voor dit spel. Visueel levert het spel namelijk veel in ten opzichte van de PS5-versie, terwijl het aantal frames per seconde onder de dertig blijft hangen. Nu hoeft dit niet erg te zijn, maar zeer regelmatig daalt de framerate zelfs naar vijftien of minder frames per seconde. Bovendien zijn de laadtijden langer en voor je gevoel duurt het soms eeuwen voordat het spel iets laat zien. En het ergste is dat het in handheldmodus regelmatig crasht. Gelukkig is de autosave erg goed, waardoor je nooit veel opnieuw moet doen.
Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & the Envisioned Land kopen?
Het is duidelijk dat je Atelier Yumia beter op een andere console speelt dan de Nintendo Switch. Waarom Gust en Koei Tecmo niet iets langer hebben gewacht om dit deel op de Switch 2 uit te brengen, is mij een raadsel. Maar ondanks de mindere prestaties en zelfs de vele crashes, heb ik wel erg genoten van het spel.
Hoewel het verhaal niet heel diepgaand is, geeft het wel een wat unieke twist mee en werken de duistere randjes goed. Je krijgt verder gelukkig de vrijheid de wereld op je eigen tempo te verkennen. Hierdoor krijg je iets meer achtergrondverhalen mee en wordt de wereld een stuk levendiger. De gevechten zijn snel en actief, waardoor ze niet te veel tijd kosten en toch voldoening geven. Combineer dit met de alchemie (die genoeg ruimte geeft voor experimenteren) en je hebt een fijn totaalpakket te pakken. Atelier Yumia is daarom wat mij betreft geschikt voor zowel de oude garde als de nieuwkomers (maar skip de Switch-versie als je daartoe in staat bent).
Koei Tecmo heeft ons een recensiecode gegeven. We hebben Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & the Envisioned Land gespeeld op de Nintendo Switch. Voor meer gamereviews kun je terecht in ons recensie-archief. Kom gezellig verder praten over het spel in onze Discord. Atelier Yumia is te koop bij Bol voor PlayStation 4, PlayStation 5 en Xbox Series, en ook bij Amazon voor PlayStation 4, PlayStation 5 en Xbox Series. Als je iets koopt via de affiliatelinks, dan kan RetroReady daar een klein bedrag aan overhouden.
