Retroid Pocket Flip raast als een Ferrari voorgangers voorbij
Met de Retroid Pocket Flip hebben we een goede kandidaat te pakken voor het predicaat ‘beste retrohandheld van dit moment’. Maar of dat ook echt zo is, lees je in deze uitgebreide review.
De Retroid Pocket Flip is in feite een soort nieuwe variant op de Retroid Pocket 3+. Beide handhelds beschikken namelijk over dezelfde specificaties. Het enige verschil is het ontwerp aan de buitenkant. Daar waar de Pocket 3+ het design van de een half jaar daarvoor gelanceerde Pocket 3 overneemt, gooit de fabrikant het met de Retroid Pocket Flip over een andere boeg. Deze retrohandheld heeft namelijk een clamshelldesign, net zoals bijvoorbeeld de Game Boy Advance SP, Nintendo DS en Nintendo 3DS. Qua breedte is die ook vergelijkbaar met de normale 3DS en de Nintendo DS Lite.
Onder de motorkap zit een processor waar we goed bekend mee zijn, de T618-chipset. Die treffen we onder meer aan in de Anbernic RG405M en PowKiddy X28. Beide handhelds zetten mooie prestaties neer en ondersteunen games tot aan de GameCube en PlayStation 2 (en daardoor technisch gezien de Wii). Om de Retroid Pocket Flip op mijn deurmat te krijgen, heb ik uiteindelijk 227,91 euro betaald. Die prijs is als volgt opgebouwd: 142,80 voor de handheld; 35,24 euro voor de verzending en 37,39 euro voor de belasting. Ik kreeg 9,27 euro korting vanwege een vroege bestelling.
Liefde op het eerste gezicht
Vanaf het eerste moment dat ik de Retroid Pocket Flip zag, was het liefde op het eerste gezicht. Ik houd van handhelds die qua vorm lijken op een Game Boy Advance of Nintendo Switch, maar de Nintendo DS en Nintendo 3DS hebben een speciaal plekje in mijn hart. Dat clamshelldesign oogt ontzettend fraai en beschermt het scherm binnenin ook nog eens goed. Ik kon het bovendien niet laten de speciale editie te kopen, genaamd Sports Red (een kleur die lijkt Ferrari-rood). Dit betreft een gelimiteerde opgave van vijftienhonderd stuks en voor zover ik kan zien, is deze editie uitverkocht.
Wat me ook meteen aansprak, is de ergonomie van de retrohandheld. Omdat die ongeveer net zo breed is als een Nintendo 3DS of DS Lite, voelt de breedte ontzettend vertrouwd aan. Achterop zitten twee (analoge) triggers, waar je fijn je wijsvingers op kunt laten rusten. Ze steken namelijk voldoende genoeg uit. Dat zorgt ervoor dat de Retroid Pocket Flip nooit plat kan liggen op een bureau of bank. Vooral op de bank moet je opletten dat die er niet te gemakkelijk van afglijdt. De vier actieknoppen zijn, net als de d-pad, start- en selectknoppen, allemaal comfortabel te gebruiken en goed bereikbaar.
In tegenstelling tot veel andere retrohandhelds beschikt de Retroid Pocket Flip niet over twee analoge knuppels. In plaats daarvan krijgen we te maken met analoge sliders, zoals we die kennen van de Nintendo 3DS-lijn. Dit zijn hall effect-sliders, en dat is heel belangrijk. Vanwege dat karakter gaan de sliders langer mee dan traditionele gevallen, waardoor je ze ook niet snel hoeft te (laten) vervangen. Tot slot zijn er nog twee M-knoppen, die je zelf kunt programmeren met handige functies, bijvoorbeeld in emulatiesoftware als RetroArch (mijn favoriete emulator op Android en daarbuiten).
Wat een klein beetje tegenvalt is de hoek waar je het scherm in kunt plaatsen. Op de Retroid Pocket Flip zit een begrenzer, waardoor je een hoek van ongeveer 140 graden overhoudt. Daardoor moet je je handen iets naar achteren houden, wat aanvankelijk onnatuurlijk aanvoelt. Echter, als je de positie van de sliders in acht neemt, dan voelt de houding wel goed. Het is even wennen, maar aangezien de handheld zo comfortabel in de hand ligt, is het geen dealbreaker. Ook is het ongemakkelijk dat Retroid de homeknop weggehaald heeft. Die zit wel gewoon op zijn voorgangers.
Retroid Pocket Flip draait op Android 11
Een ander opvallend element is de actieve koeling. Middels de (helaas wat achterhaalde) Android 11-software aan boord kun je het koelniveau regelen van de Retroid Pocket Flip. Je kunt hem uitschakelen, automatisch laten aanspringen wanneer nodig of meteen vol aanzetten. Je hoort de kleine ventilator actief draaien en dat wordt mettertijd irritant – maar het is goed om te weten dat de hardware koel blijft wanneer nodig. Vooral de Anbernic RG405M kan nog wel eens warm worden, wat je merkt tijdens het spelen. Daar heeft de Pocket Flip beduidend minder last van.
Aangezien we met Android te maken hebben, kunnen (en moeten) we de software volledig zelf regelen. Dat betekent dus RetroArch downloaden en installeren, een favoriete launcher downloaden (ik ben groot fan van Daijishō) en verschillende, andere emulators downloaden. Over het algemeen kun je games tot aan de Game Boy Advance prima binnen RetroArch spelen. Maar voor Nintendo DS en hoger raad ik zelfstandige emulators aan. Zelf vind ik het niet erg om lekker op m’n gemak zo’n handheld in te stellen; maar als je een plug-and-play-oplossing zoekt, dan is Retroid niets voor jou.
Het is in elk geval fijn om te zien dat Retroid geen overbodige software op de hardware installeert. Tijdens het installatieproces kun je overigens zelf nog een aantal games en emulators aanvinken, zodat die voor je geïnstalleerd worden. Dat scheelt toch weer een paar handelingen in de Google Play Store. Da’s nog een voordeel van dit apparaat: hij beschikt over een geldige Play Store-licentie. Daardoor kun je ook allerlei Android-apps kopen, uitproberen, downloaden en spelen, evenals streamingapps downloaden. Zo kun je gamen in de cloud of over je eigen wifi-netwerk, met Steam.
De grote vraag is echter of Retroid de Retroid Pocket Flip actief gaat onderhouden met verse Android-upgrades. In het verleden heb ik kleine updates gekregen voor de Retroid Pocket 3 (die ik als pure handheldmachine gebruik), maar daar blijft het tot nu toe bij. Ook kan ik online weinig informatie over het updatebeleid van Retroid vinden. Dit is het enige nadeel aan het Android-gebruik; voor je het weet heb je een achterhaalde versie die de toegang tot Google Play verliest. Dat duurt nu nog wel even. Echter, Android 14 verschijnt later dit jaar, dus ergens begint de klok wel te tikken.
T618 blijft een krachtige midranger
Maar goed, misschien kun je later zelf andere software erop installeren, met een beetje handigheid. Met de emulatie zit het gelukkig goed. De Tiger T618-processor is een blijft een fijne midrange chipset met een brede ondersteuning voor heel veel consoles en handhelds. Tot aan de Sega Dreamcast en Nintendo 64 ben ik vrijwel geen problemen tegengekomen. Elke game die ik opstartte, kon ik spelen zonder ook maar een instelling aan te passen. Wil je wat krachtigere hardware emuleren? Dat hoeft geen probleem te zijn – mits je door wat hoepels springt.
Want net als op de Anbernic RG405M en PowKiddy X28 dien je voor het gros van GameCube-, PSP-, Wii- en PlayStation 2-titels wat aanpassingen te verrichten binnen de geschikte emulators. Helaas is het zo dat niet die instellingen even goed werken met alle games, dus je moet bereid zijn om profielen aan te maken voor verscheidene games. Op een gegeven moment krijg je wel door welke optie goed werkt met welke game, en anders kun je daarvoor vaak terecht op sites als Reddit. Niet elke game werkt helaas op deze hardware, maar daar kom je al spelenderwijs vanzelf achter.
Tijdens het spelen kom je erachter dat het scherm van 4,7 inch fantastisch werk levert. Ondanks de wat vreemd ogende resolutie van 750 bij 1.334 pixels, ogen games kleurrijk, helder en behoorlijk scherp. De verversingsnelheid is met 60 Hertz ook van goed niveau. Hoewel 450 nits aan maximale helderheid niet bijster hoog is, kun je – in elk geval binnen – altijd goed zien wat er op je scherm gebeurt. Wil je de kleuren overigens nog wat mooier maken? Dan kun je in deze korte guide lezen hoe je dat doet. Deze methode werkt met de Retroid Pocket 3, Pocket 3+ en natuurlijk de Flip.
De Retroid Pocket Flip beschikt over 4 GB aan werkgeheugen en kan dus een behoorlijke werklast dragen. Daarnaast is er 128 GB aan opslagruimte beschikbaar, waardoor je in elk geval ruimte hebt voor je retrocollecties tot aan de Nintendo 64. Daarna worden games waarschijnlijk te groot, en dien je te investeren in een goede micro-sd-kaart. Verder ben ik erg te spreken over de accu, met zijn vermogen van 5.000 mAh. Daardoor kun je zeven tot acht uur gamen, zonder een oplader nodig te hebben. Hoe stevig het scharnier is, dat moet mettertijd nog gaan blijken.
Retroid Pocket Flip kopen of niet?
Al met al kan ik de Retroid Pocket Flip aan iedereen aanbevelen die op zoek is naar een fijne, comfortabele retrohandheld, die beschikt over analoge sliders, analoge triggers en een clamshelldesign. Heb je al een handheld met de T618-processor aan boord, dan biedt het apparaat geen grote voordelen qua prestatie of beeldkwaliteit, omdat die vergelijkbaar is met het reeds bestaande aanbod. Heb je echter gewacht totdat de Ferrari onder deze handhelds voorbij komt racen? Dan is dit het moment om toe te slaan – mits je je over de enkele kanttekeningen heen kunt zetten.