Ayaneo Pocket S blijft de concurrentie voor

Tijdens mijn eerste kennismaking met de Ayaneo Pocket S (begin dit jaar in Barcelona), werd ik positief verrast door het apparaat. Toegegeven, qua comfort kun je wellicht beter voor een Pocket Air of Odin 2 gaan, maar over het algemeen keek ik uit naar de release zodat ik de handheld goed aan de tand kan voelen. Inmiddels heb ik de Pocket S al een aantal weken in huis en neem ik hem overal mee naartoe. Zo was ik laatst voor een paar dagen op Ibiza, en heb ik goed kunnen testen hoe helder het display nou precies is – maar daar later meer over.

Eerst kijken we naar (de opbouw van) de prijs. De Ayaneo Pocket S is namelijk een ontzettend duur Android-systeem. Daardoor kun je je meteen afvragen of je niet beter gewoon een Steam Deck of andere Windows-handheld kunt kopen, maar dan loop ik op de zaken vooruit. Ik heb in totaal iets meer dan 700 euro betaald voor de Pocket S. Het apparaat kost zelf ongeveer 500 euro, en daar komen nog de verzendkosten (28 euro), btw en verwerkingskosten (125 euro) bij bovenop. Dan blijft er nog een mysterieus restbedrag over, zag ik later.

Scherp blijven

Ik heb de retrohandheld gesteund via Indiegogo. Daar kun je het apparaat nog tegen een verlaagd tarief aanschaffen (per juni 2024, maar dat loopt een keer ten einde). Zonder de korting betaal je al gauw elf tot 25 procent extra, afhankelijk van de variant die je koopt. Als je iets via Indiegogo aanschaft, let er dan even op dat je bij Tip nul euro invult. Ik heb niet gezien die hier standaard een bedrag ingevuld wordt, waardoor ik dus bijna 50 euro extra betaald heb voor… niets, eigenlijk. Kan gebeuren, maar dat is iets waar je scherp op kunt zijn.

Die 700 euro gaat wel naar een product dat ontzettend krachtig is. Ik kocht namelijk de variant die beschikt over een ips-display met een resolutie van 1440p, 16 GB aan werkgeheugen en 512 GB aan interne opslagruimte. Daardoor weet ik zeker dat ik de komende tijd geen betere Android-handheld ga tegenkomen. Welke configuratie je ook koopt, onder de motorkap zit altijd een Qualcomm Snapdragon G3X Gen 2. Dit is de opvolger van de chip die we in de Razer Edge tegenkwamen begin 2023, een die behoorlijk krachtig en snel is, gelukkig.

Langer volhouden

In vergelijking met andere Qualcomm-chipsets, zet de fabrikant dit keer voornamelijk in op een duurzame gamingprestaties. Op papier moet de G3X het langer kunnen volhouden tijdens lange gamingsessies dan bijvoorbeeld de 8 Gen 2 in de Odin 2 Max of de 8 Gen 3 in de Asus ROG Phone 8 of Samsung Galaxy S24 Ultra. Ook biedt de cpu ondersteuning aan voor wifi 7. Dat kan dan weer belangrijk zijn voor mensen die vaak games streamen. Dan hebben ze ook een geschikte router nodig die daarmee om kan gaan, en op dit moment heb ik die niet.

Uit tests komt in elk geval naar voren dat de Snapdragon G3X Gen 2 krachtiger is dan de 8 Gen 2, en zijn prestaties ook daadwerkelijk langer volhoudt. Vergelijken we de tweede generatie met de eerste generatie, dan is het goed om te weten dat de nieuwe iteratie een gpu heeft die twee keer sneller is, een cpu heeft die tot dertig procent sneller is en een langere batterijduur belooft. Ook is er ondersteuning voor allerlei realistische lichteffecten; al heb je daar als retrogamer weinig aan. Dat is meer bedoeld voor high-end Android-games die dergelijke technologie aanbieden.

Meestal ga ik niet zo diep in op wat de processor kan of wat de verschillen zijn met andere cpu’s, omdat het al snel een technisch verhaal wordt en het er uiteindelijk om draait wat je ermee kunt doen en wat je van eventuele beperkingen merkt. Maar omdat dit zo’n high-end product is met een gloednieuwe processor en een extreem prijskaartje, is wat extra context op z’n plaats. In de toekomst zullen we nog meer gaan zien met betrekking tot de G3X Gen 2, omdat er mogelijk meerdere handhelds komen met die chipset. Maar voorlopig is de Ayaneo Pocket S de eerste en de enige.

Rust fijn in je handpalmen

Nu ik wat langer met de Pocket S gespeeld heb, kan ik concluderen dat die fijn in je handen rust. De ronde hoeken, gemaakt van metaal, glijden je palmen in en blijven strak zitten. Je vingers hebben achterop genoeg ruimte waardoor ze elkaar niet kruisen. Ik prefereer zelf een ontwerp als de Ayaneo Pocket Air, maar heb eigenlijk altijd comfortabel kunnen gamen, mede dankzij de hoogwaardige materiaalkeuze. Je vingers rusten aangenaam op de drukgevoelige triggers, terwijl je je duimen gemakkelijk de actieknoppen en hall effect-sticks bedienen.

Qua ontwerp en bediening heb ik wel twee kanttekeningen opgeschreven. Zo vind ik de schouderknoppen dun en zwak aanvoelen. En ik moet mijn mening over de d-pad naar beneden bijschaven, helaas. De eerste indruk was destijds positief, maar inmiddels ben ik van mening veranderd. De vierpuntdruktoets heeft namelijk geen fijn kantelpunt en mist voor de diagonale input de nodige feedback. Vooral rpg’s of platformgames geen probleem, maar bij vechtspellen is dat enorm wennen. In allebei de gevallen registreren de knoppen de invoer gelukkig wel goed.

De Ayaneo Pocket S beschikt daarnaast over een aantal extra knoppen. Dit zijn allemaal interfaceknoppen. Bovenop treffen we twee extra buttons aan voor de Android-navigatie, terwijl we voorop vier knoppen kunnen gebruiken. Links zitten de traditionele start- en selectknoppen, terwijl de versies rechts het snelle Ayaneo-menu oproepen en je snel naar het thuisscherm laten gaan. Door al die extra knoppen zit je minder vaak met je vingers op het touchscreen, en dat scheelt enorm als het om vettigheid en afdrukken gaat. Al met al laat de Pocket S zich dus goed bedienen.

Rommelige software, maar…

Over dat scherm gesproken: de versie die ik heb, heeft een ips-display van zes inch, met een maximale resolutie van 2560 bij 1440 pixels. De maximale helderheid bedraagt slechts 400 nits, waardoor je in een situatie kan komen dat je niet goed kunt zien wat er op het scherm gebeurt. Tijdens mijn korte reis naar Ibiza stond de helderheid maximaal ingesteld, en ervaarde ik soms wat ongemak. Op de foto’s kun je zien wat ik bedoel, al moet ik daaraan toevoegen dat het in de praktijk iets helderder is dan de camera vastlegt. Maar binnen valt de helderheid niet tegen.

Een ander aspect waar ik moeite mee heb, is de software. De Ayaneo-apps zijn erg rommelig en onoverzichtelijk, waardoor ik ze eigenlijk liever niet wil gebruiken. In plaats daarvan leun ik op EmulationStation, de verschillende emulators (waaronder RetroArch) en het snelle menu voor de meeste instellingen. Vooral dat snelle menu is nog steeds een fijne toevoeging. Daarmee bepaal je de kracht en snelheid van de processor, zet je de led-ringen rondom de knuppels aan en kun je een extra overlay inschakelen die meer vertelt over de prestaties en de accuduur.

Die overlay is klein genoeg om vrijwel nooit in de weg te zitten, terwijl die precies de juiste informatie presenteert. Denk dan aan cpu- en gpu-gebruik, waardoor je snel inzicht krijgt over wat de handheld kan hebben. Ook zie je constant staan hoeveel batterijpercentage je nog hebt, hoe het met de koeling zit en hoe hard de ventilator z’n best doet. Via dat snelle menu kun je overigens ook de ventilatorsnelheid bepalen, waardoor je eigenlijk nooit echt de algemene instellingen induikt. Kudo’s voor Ayaneo dus, voor dit ontzettend toegankelijke menu.

De dingen die tegenvallen

De Ayaneo Pocket S draait tot slot op Android 13. Dat is een versie die (per juni 2023) bijna twee jaar oud is. Hoe lang de handheld nog updates krijgt, weet ik niet – daarover maakt de fabrikant niets bekend. Maar tijdens de afgelopen weken zijn er meerdere updates verschenen, dus hopelijk houdt het bedrijf dat vol. Voor 700 euro vind ik die onzekerheid wel echt vervelend, en zou je zeggen dat je minimaal drie tot vier Android-upgrades zou moeten krijgen. Maar we moeten het dus even afwachten. Hoe langer, hoe beter – ook in het kader van apps.

Want bij Android werkt het zo dat wanneer de Android-versie die jij gebruikt te oud is, appmakers de ondersteuning zouden kunnen stopzetten. Ze kiezen er dan liever voor om een recente versie als basis te nemen. Nu zal Android 13 voorlopig niet uit de gratie raken, maar ik herhaal het nog maar eens: dit ding heeft me 700 euro gekost. Dan mag ik meer verwachten. Wat ik verder jammer vind is dat er geen koptelefoonaansluiting is en dat het systeem flink warm kan worden onder hoge druk. Geen dealbreakers, maar wel zaken die roet in het eten kunnen gooien.

Gamen op de Ayaneo Pocket S

Maar goed, wat heeft de Ayaneo Pocket S precies in zijn mars? Behoorlijk veel. Sterker nog: meer dan je momenteel nodig zou kunnen hebben. Pas wanneer ik PlayStation 2 en Nintendo GameCube-games in vijf tot zes keer de originele resolutie opstart, loopt de handheld tegen zijn grenzen aan. Dan wordt die wel heel snel warm, gaat de accuduur er flink op achteruit en draait de ventilator overuren. Het valt ook op dat de hoogste ventilatorstand het geluid soms overstijgt, waardoor je soms dus niet goed kunt genieten van de game-audio.

Dan ga je wel uit van een uiterste, en dat hoeft gelukkig helemaal niet. Vier keer de originele resolutie is nog steeds hartstikke fijn op dit scherm. Dankzij het ips-paneel ogen games ontzettend mooi en soepel, helemaal wanneer je ze dus opschaalt naar moderne resoluties. De ventilator kun je voor moderne 3d-games wel het beste op de hoogste stand instellen, zodat de warmteontwikkeling minimaal blijft. Maar voor alles onder de generatie spelcomputers, hoeft dat niet. Dan is de gebalanceerde of automatisch stand meer dan perfect.

Datzelfde geldt eigenlijk voor de prestatiemodus. Je hebt toegang tot een spaarstand, een gelanceerde modus, een gamemode en nog een Max-optie. Maar eigenlijk is het momenteel niet nodig verder te gaan dan de Balance-optie. De processor is meer dan capabel genoeg voor alle retrotitels. De hardware is krachtig genoeg voor Vita- en Switch-games, en dan is een hogere prestatiemodus wellicht gewenst. Maar dat komt ook door onderontwikkelde emulators. Switch-games heb ik logischerwijs niet getest, omdat dat elemaal geen retromachine is (en wegens juridische redenen).

Ayaneo Pocket S kopen?

Zo zijn er nog wat dingen die enorm bevallen aan de Ayaneo Pocket S. De speakers zijn weliswaar naar beneden gericht, maar door de breedte van de handheld zitten je handpalmen niet in de weg. Daarnaast ben ik tevreden over de accuduur. Toegegeven, als je GameCube- of PS2-games speelt, houdt die het misschien drie uur vol. Maar alles daaronder kan leiden tot tien uur of langer gamen en dat is echt uitstekend. Ik plaats nogmaals de kanttekening dat deze variant 700 euro gekost heeft en dat je dat derhalve ook gewoon mag verwachten.

Maar kan ik de Ayaneo Pocket S ook aan iedereen aanbevelen momenteel? Dat niet. Daarvoor is het apparaat simpelweg té duur en té krachtig. Je hebt deze cpu-snelheid helemaal niet nodig. Dat zei ik ook al over de Odin 2 Max, maar die is iets goedkoper. Heb je voldoende geld en zoek je iets waarmee je jaren vooruit kan (ervan uitgaande dat de support zo goed blijft), dan kun je dit apparaat overwegen. Mits je echt van Android houdt. Want voor deze prijs kun je ook zeer capabele Windows-handhelds kopen, waar je nog veel meer (retro)games op kunt spelen.

Dergelijke apparaten zijn vaak echter dik en onhandig. Plus: Android is nog steeds toegankelijker dan Windows. De Pocket S is met zijn slanke design en lage gewicht een stuk draagbaarder. Daarnaast hoef je niet voor de dure versie te gaan. Er zijn ook varianten beschikbaar met minder werkgeheugen en opslagruimte, en zelfs een lcd-scherm, waardoor je al snel twee honderd euro kunt besparen. Dat neemt de nadelen niet weg: er is geen koptelefoonaansluiting, de software en het beleid zijn rommelig en de warmteontwikkeling blijft. Ook kunnen de prijs, zwakke schouderknoppen en d-pad voor belemmeringen zorgen.

De Ayaneo Pocket S is verkrijgbaar in twee opties. Een variant met een 1080p-scherm en een versie die beschikt over een display met een resolutie van 1440p. Daarnaast tref je de 1080p-versie aan op Amazon.