Miyoo A30 heeft zo zijn charmes, maar ook z’n problemen

Nadat ik eerder al een blik worp op de Anbernic RG28XX, is het nu de beurt aan die andere, verticale Linux-handheld van dit moment: de Miyoo A30. Beide handhelds spelen in op dezelfde nostalgische gevoelens en hebben derhalve dezelfde doelgroep op het oog. Ook dit is een Game Boy Micro-achtig apparaatje waar je allerlei retrogames op kunt spelen; van Atari tot aan de Dreamcast, en zelfs wat PSP. En hoewel het zo zijn charmes heeft, merk ik tijdens het spelen ook net genoeg problemen op om hem geen glansrijke aanbeveling mee te geven.

Voordat ik daar wat dieper op inga, wil ik eerst nog even de prijs benoemen. Ik heb de Miyoo A30 uiteindelijk twee keer besteld. Eerst bij een Amerikaanse partij (a 54 euro, exclusief btw), zodat ik in elk geval een exemplaar gereserveerd had. De ervaring leert dat er meestal weinig Miyoo-apparaten beschikbaar zijn, dus ik nam het zekere voor het onzekere. Uiteindelijk heb ik hem ook voor in totaal 56 euro kunnen bestellen via AliExpress. Hij was net geen anderhalve week onderweg, terwijl de Amerikaanse partij op moment van schrijven nog moet leveren.

Metalen frontplate met luxe uitstraling

Net als de eerdergenoemde Anbernic RG28XX valt de Miyoo A30 wat mij betreft in de categorie minihandhelds. Modellen binnen dat marktsegment zijn onder meer de Miyoo Mini, Anbernic RG Nano en de Game Kiddy Pixel (en nog meer natuurlijk, maar deze handhelds heb ik zelf getest). De genoemde producten zijn allemaal verticaal georiënteerd, terwijl je de RG28XX en A30 horizontaal vasthoudt. Dat houdt in dat gamen met één hand moeizaam gaat, maar dat is waarschijnlijk niet de reden waarom je de Miyoo A30 in huis wil halen, denk ik zo.

Nee, dat zul je vooral willen vanwege de betere software dan op een Anbernic en het feit dat de A30 grotere knoppen heeft. Daar geef ik zelf de voorkeur aan, omdat ik wat bredere vingers heb. Door het grotere oppervlakte van de knoppen heb ik minder snel het idee foutieve invoer te genereren. Bovendien beschikt de Miyoo A30 over een metalen frontplate (wat hem een luxe uitstraling geeft) en een analoge knuppel (die je ook op de Switch aantreft). Door dat laatste aspect laten verschillende 3d-games zich veel prettiger bedienen dan met een d-pad.

Papperige d-pad

Alle knoppen zijn goed bereikbaar. Wat ook fijn is: de powerknop zit aan de zijkant. Daardoor druk je die niet per ongeluk in. De enige knop die ik soms wel onbedoeld indrukte, was de volumeknop. Die zit nogal dicht op de schouderknoppen aan de rechterkant. Die schouderknoppen steken overigens prettig uit en geven voldoende feedback. De menuknop (waarmee je onder meer RetroArch bereikt) is nét buiten het bereik van je vinger naast de linker schouderknoppen. Dat vind ik geen probleem, omdat je onbedoelde aanraking voorkomt.

De d-pad is overigens een beetje papperig. Dat valt tegen, aangezien de vierpuntdruktoets op de Miyoo Mini juist zo fijn is. Deze variant registreert snel een diagonale input, wat soms een probleem kan zijn voor actiegames (en wat minder voor vechtspellen). Over de bediening gesproken: de analoge knuppel kan soms niet altijd omgaan met snelle handeling. Daardoor kan het zijn dat personages ineens een andere kant op lopen, omdat je iets te snel wil realiseren. Dat kan ook aan de games liggen, die qua programmering natuurlijk wat achterlopen.

Niet op volledige snelheid

In de Miyoo A30 zit een Allwinner A33-processor, die games ondersteunt tot aan Dreamcast, PSP en Nintendo 64. Er is 512 MB aan werkgeheugen beschikbaar. Normaliter focus ik me wat minder op technische details, tenzij ze belangrijk worden. Qua specs zit de A30 namelijk onder de RG28XX, terwijl ze wel ongeveer even duur zijn, wanneer je de btw en verzendkosten meerekent. Doe je dat niet, dan is de Anbernic gewoonweg goedkoper, en die biedt daardoor meer waar voor je geld. Maar goed, die handheld is helemaal gemaakt van plastic, en hier is een metalen plate.

Qua prestaties doen ze niet per se echt onder voor elkaar, gelukkig. Op beide handhelds kun je dezelfde games spelen, al zal dat op de Miyoo A30 niet altijd op volledige snelheid zijn. Soms zit je net even onder het normale aantal frames per seconden, en dat merk je dan wel. Dat geldt voornamelijk voor de games waar je een analoge knuppel voor nodig hebt. Wanneer je consoles en handhelds wil spelen die wat onder zijn (zoals PlayStation 1 en daaronder), dan heb je weinig last van prestatieproblemen. Daar lijkt de A30 dan ook meer geschikt voor te zijn.

Filters die roet in het eten gooien

Eigenlijk zou ik daarom graag willen meegeven dat je niet voorbij die console gaat. Dan ben je verzekerd van een goede game-ervaring. De Game Boy Advance werkt hier ook perfect op, dus houd het lekker daarop om teleurstelling te voorkomen. Tijdens het spelen kwam ik wel wat vreemde softwareproblemen tegen, waardoor de wat oudere spelcomputers ook begonnen te pruttelen. Miyoo heeft namelijk vooraf allerlei filters ingesteld die roet in het eten kunnen gooien. Je doet er dus goed aan eerst de instellingen na te lopen, voordat je begint met gamen.

De handhelds die ik test, test ik altijd met de originele software – rechtstreeks uit de doos. Mocht er een update beschikbaar zijn, dan installeer ik die ook. Maar op dit moment heeft Miyoo nog geen update uitgebracht die de wat vreemde software issues oplossen. Wellicht dat custom firmware nog uitkomst bieden in de toekomst, maar het is altijd een beetje de vraag of de gemeenschap de hardware omarmt. Dat moeten we nog zien. De problemen die ik tegenkom, zijn echter allemaal op te lossen met updates. Maar zover zijn we helaas nog niet.

Dingen die in de weg zitten

Wat de ervaring verder nog in de weg kan zitten, is de kleine accu van 2.600 mAh. Daardoor kun je er vijf tot zes uur op gamen. Dat moet in principe genoeg zijn voor een trein- of autorit, of een vlucht met het vliegtuig. Maar de Anbernic RG28XX gaat aanzienlijk langer mee. Daarnaast treffen we geen koptelefoonaansluiting aan op het apparaatje. Er zit wel een geschikte verloopstekker in de doos, maar daardoor kun je niet met een koptelefoon op gamen terwijl je de Miyoo A30 oplaadt. Dat zijn kleine dingen, maar ze zijn groot genoeg om in de weg te zitten.

Verder is het me opgevallen dat de schermkwaliteit veel minder is dan op de andere Miyoo-producten en op concurrerende handhelds binnen dit segment. Niet alleen valt de maximale helderheid tegen, ook poppen de kleuren niet echt van het display af. Toegegeven, zonder direct vergelijkingsmateriaal zal dat laatste wellicht niet zo heel snel opvallen. Maar door die lage helderheid is gamen in de zon haast geen optie. Nog een reden waarom de Miyoo A30 dus wat tegenvalt, terwijl de eerder uitgebrachte Miyoo’s dergelijke problemen niet echt kennen.

Miyoo A30 kopen?

Onderaan de streep heeft de Miyoo A30 niet genoeg onderscheidende factoren of doorslaggevende elementen om te zeggen: dit is dé minihandheld van dit moment. Dat is jammer, omdat de Miyoo Mini en de Miyoo Mini+ juist zo enorm bevallen. Er zijn wel een aantal positieve eigenschappen: de knoppen zijn groter, de powerknop zit aan de zijkant en de voorkant is gemaakt van metaal. Ook is er een analoge knuppel voor het bedienen van 3d-games en is de Linux-software overzichtelijk en gebruiksvriendelijk. Maar er gaat ook veel mis.

Zo heeft Miyoo een aantal filters voor sommige consoles ingesteld waardoor ze slechter draaien dan ik gewend ben. Daarnaast werkt die analoge knuppel niet optimaal, en kan ik me bovendien voorstellen dat die zich oncomfortabel laat bedienen gezien de positie. Plus: het scherm is een beetje dof en levenloos. Sommige problemen zijn op te lossen met software-updates, maar veel ook niet. Mocht je echt aan Miyoo gehecht zijn en wil je een horizontale handheld van dit merk, dan is dit je kans. Maar anders kun je wellicht beter voor de Anbernic RG28XX gaan.

Je kunt de Miyoo A30 het beste op AliExpress bestellen.